ریزش مو؛ علائم، علل و راه‌های درمان

از دست دادن چندین تار مو در روز عادی است و بخشی از چرخه طبیعی رویش مو محسوب می‌شود. در بیشتر افراد این موهای ریخته‌شده دوباره رشد خواهند کرد و تراکم موی سر دست‌نخورده باقی می‌ماند. با این حال برخی بیماری‌ها، تغییرات هورمونی، استرس، افزایش سن و برخی شرایط ژنتیکی می‌توانند در چرخه رویش مو تداخل ایجاد کنند. اگر چنین چیزهایی پیش آید، تعداد موهایی که می‌ریزند از تعداد موهای جدیدی که در می‌آیند بیش‌تر می‌شود. در این صورت می‌توان گفت که فرد دچار «ریزش مو» شده است.

در این مقاله سعی می‌کنیم ابتدا با چرخه رویش و ریزش مو آشنا شویم، سپس به سراغ دلایل ریزش موی ناگهانی و تدریجی می‌رویم و انواع الگوهای مردانه و زنانه آن را معرفی می‌کنیم؛ در انتها هم به روش‌های درمان و پیشگیری از این آسیب به مو می‌پردازیم. پس با ما همراه باشید.

ریزش مو چیست؟

بیش‌تر افراد سالم در یک روز تا ۱۰۰ تار مو از دست می‌دهند. در چرخه‌ طبیعی رویش مو، تار موهای تازه در می‌آیند که جای خالی موهای ریخته‌شده را پر می‌کنند.

اگر تعداد موهایی که می‌ریزند افزایش یابد و در ازای آن موهای کم‌تری در بیایند یا اصلاً هیچ مویی درنیاید، بحث ریزش مو یا آلوپسیا (alopecia) مطرح است که انواع مختلفی دارد و می‌تواند بزرگسالان و کودکان از هر دو جنس را درگیر کند. ریزش مو ممکن است تنها محدود به موهای سر باشد، یا این‌که هم موهای سر و هم موهای صورت و بدن را درگیر کند.

خلاصه: اگر تعداد موهایی که در چرخه رویش مو می‌ریزند از موهای تازه‌ای که در می‌آیند بیش‌تر شود، می‌گوییم ریزش مو وجود دارد. ریزش مو می‌تواند هم در مردان و هم در زنان در هر سنی ایجاد شود. علاوه بر موهای سر، موهای سایر نقاط بدن هم می‌توانند دچار ریزش شوند.

پیش از آنکه ریزش مو را با جزئیات بیش‌تری بررسی کنیم، بد نیست کمی در مورد چرخه رویش مو بدانیم.

چرخه رویش مو چگونه است؟

• مرحله رویش یا فاز آناژن (Anagen phase): که می‌تواند ۲ تا ۸ سال طول بکشد. ۸۵ تا ۹۰ درصد موهای سر در یک زمان مشخص در این مرحله قرار دارند.
• مرحله گذر یا فاز کاتاژن (Catagen phase): زمانی‌ است که فولیکول‌ها یا ریشه‌های مو تحلیل می‌روند. این مرحله می‌تواند دو تا سه هفته طول بکشد.
• مرحله استراحت یا فاز تلوژن (Telogen phase): ۲ تا ۴ ماه طول می‌کشد. در انتهای این مرحله، موها می‌ریزند.

موهای کوتاه‌تر (مانند مژه‌ها، ابروها و موهای دست و پا)، مرحله رویش کوتاه‌تری دارند که حدود ۱ ماه طول می‌کشد. درحالی‌که موهای سر می‌توانند تا ۶ سال یا حتی‌ بیش‌تر در فاز رویش بمانند. به همین خاطر هم هست که ابروها، مژه‌ها و موهای بدن نمی‌توانند از یک حدی بیشتر بلند شوند.

خلاصه: چرخه رویش مو ۳ مرحله رویش، گذار و استراحت دارد که بیش‌تر موها در یک زمان مشخص در مرحله رویش هستند. موها پس از این‌که مدتی در مرحله استراحت باشند، می‌ریزند.

انواع ریزش مو چیست؟

برخی از انواع ریزش مو دائمی و برخی دیگر موقتی هستند. در ادامه شایع‌ترین انواع ریزش مو را بررسی خواهیم کرد:

• ریزش موی آندروژنیک (Androgenic alopecia): این نوع از ریزش مو ارثی است و می‌تواند هر کسی را درگیر کند. این نوع ریزش مو به‌نام ریزش مو با الگوی مردانه هم شناخته می‌شود، ولی در زنان هم ممکن است وجود داشته باشد که در آن صورت به آن ریزش مو با الگوی زنانه می‌گویند.
• ریزش موی سکه‌ای (Alopecia areata): ریزش موی سکه‌ای یک بیماری خودایمنی است که باعث ریزش مو در برخی نواحی موی سر و بدن می‌شود.

مطالعه بیشتر: نقش بتامتازون در درمان ریزش موی سکه‌ای

• تلوژن افلوویوم (Telogen effluvium): نوعی ریزش مو است که در آن تعداد زیادی از موها در یک بازه زمانی کوتاه به‌سرعت می‌ریزند. این نوع ریزش مو معمولاً چند ماه پس از مواقعی رخ می‌دهد که فرد تحت‌ شرایط بسیار استرس‌زای فیزیکی یا احساسی قرار گرفته است. هم‌چنین ممکن است در اثر تغییرات ناگهانی هورمونی ایجاد شود.

• آناژن افلوویوم (Anagen effluvium): این نوع ریزش موی ناگهانی بر اثر برخی داروها و روش‌ها درمانی مانند شیمی‌درمانی رخ می‌دهد.

خلاصه: ریزش مو انواع مختلفی دارد که شایع‌ترین نوع آن ریزش موی آندروژنیک است.

ریزش مو چقدر شایع است؟

• تاسی (ریزش موی آندروژنیک) شایع‌ترین نوع ریزش مو است. حدود ۲۵ درصد جمعیت آمریکا دچار این نوع ریزش مو هستند.
• ریزش موی سکه‌ای شیوع‌ کم‌تری دارد. حدود ۲ درصد جمعیت آمریکا دچار این نوع ریزش مو هستند.
• ریزش مو هم‌چنین یکی از شایع‌ترین عوارض‌جانبی شیمی‌درمانی است.

خلاصه: انواع مختلف ریزش مو شیوع‌های متفاوتی دارند. شایع‌ترین نوع ریزش مو، ریزش موی آندروژنیک است که حدود ۲۵ درصد افراد،‌ به‌ویژه مردان را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد.

ریزش مو با الگوی مردانه یا ریزش موی آندروژنیک در مردان چیست؟

ریزش موی یا طاسی با الگوی مردانه (Male pattern baldness)، شایع‌ترین نوع ریزش مو است که در مردان به‌وجود می‌آید. ریزش موی مردانه ۷ مرحله دارد. مراحل اولیه ریزش موی مردانه معمولاً در اوایل دهه سی‌سالگی شروع می‌شوند، ولی برخی افراد ممکن است حتی از سال‌های نوجوانی نشانه‌های ریزش موی مردانه را داشته‌ باشند.

خلاصه: ریزش مو با الگوی مردانه، شایع‌ترین نوع ریزش مو در مردان است که ۷ مرحله دارد و حدوداً در اوایل دهه سی‌سالگی یا حتی‌ زودتر بروز پیدا می‌کند.

چه کسانی دچار ریزش موی مردانه می‌شوند؟

ریزش موی مردانه برای حدود دو سوم مردان در مرحله‌ای از زندگیشان پیش می‌آید. ریسک تجربه‌ ریزش موی مردانه با افزایش سن، بیش‌تر می‌شود. این عارضه در بین نژادها و قومیت‌های مختلف شیوع یکسانی ندارد. سفیدپوستان، خاورمیانه‌ای‌ها و مدیترانه‌ای ها بیش‌ترین نرخ ریزش موی مردانه را دارند. ریزش موی مردانه در جمعیت‌های آسیای شرقی و سرخ‌پوستان کم‌تر دیده می‌شود.

سابقه خانوادگی و وراثت هم در ریزش موی مردانه بسیار تأثیرگذار است. ژن‌های مربوط به ریزش موی مردانه می‌توانند هم از سمت مادری و هم از سمت پدری به ارث برسند. اگر پدربزرگ مادری شما ریزش موی مردانه داشته باشد، احتمالاً شما هم دچار طاسی مردانه خواهید شد. همین‌طور اگر پدر شما تاس باشد، احتمال ریزش موی مردانه در شما دوبرابر بالاتر است.

خلاصه: ریزش مو با الگوی مردانه در بیش از ۶۰ درصد مردان در مرحله‌ای از زندگیشان به‌وجود می‌آید. ریزش موی مردانه در جمعیت‌های سفیدپوست بیش‌تر است. ژنتیک و سن نقش بسیار مهمی در ریزش موی مردانه ایفا می‌کنند.

ریزش مو با الگوی زنانه یا ریزش موی آندروژنیک در زنان چیست؟

ریزش مو با الگوی زنانه، نوعی از ریزش مو است که در زنان وجود دارد. به این نوع ریزش مو، ریزش موی آندروژنیک هم گفته می‌شود. اگر یادتان باشد، یکی دیگر از نام‌های ریزش مو با الگوی مردانه هم ریزش موی آندروژنیک بود. این نام یکسان به این خاطر است که علت ریزش موی آندروژنیک در زنان و مردان مشابه است، ولی نشانه‌ها و نحوه این ریزش مو در مردان و زنان متفاوت است. در مردان ریزش موی آندروژنیک معمولاً از ناحیه شقیقه‌ها شروع می‌شود و خط مو کم‌کم عقب می‌رود. در حالی که در زنان، ریزش موی آندروژنیک معمولاً به صورت کم‌پشت‌شدن مو در سرتاسر سر و به‌ویژه روی سر و فَرق سر خود را نشان می‌دهد. ریزش مو با الگوی زنانه در زنانی که به سن یائسگی رسیده‌اند بیش‌تر از زنان جوان‌تر رخ می‌دهد.

خلاصه: ریزش مو با الگوی زنانه هم مانند ریزش مو با الگوی مردانه به‌دلیل افزایش هورمون‌های آندروژن رخ می‌دهد، با این تفاوت که نحوه ریزش مو در زنان با مردان فرق دارد.

ریزش مو با الگوی زنانه در چه کسانی به‌وجود می‌آید؟

خیلی از افراد فکر می‌کنند ریزش مو تنها برای مردان پیش می‌آید. با این حال پژوهش‌ها نشان‌ داده‌اند که ۵۰ درصد زنان هم در مراحلی از زندگیشان دچار ریزش مو می‌شوند. مهم‌ترین علت ریزش مو در زنان نیز مانند مردان ریزش موی آندروژنیک است. در زنان به ریزش موی آندروژنیک ریزش مو با الگوی زنانه هم گفته می‌شود. ریزش مو با الگوی زنانه هم مثل ریزش مو با الگوی مردانه، تحت‌تأثیر عوامل ژنتیکی، هورمونی و استرس قرار دارد.

خلاصه: ریزش مو با الگوی زنانه در بسیاری از زنانی که زمینه ژنتیکی آن را دارند، معمولاً پس از یائسگی به‌وجود می‌آید.

علت ریزش مو چیست؟

ریزش مو ممکن است به چندین علت اتفاق بیفتد. در ادامه برخی از شایع‌ترین علل آن را مرور می‌کنیم:

• ریزش موی ارثی؛ که به‌خاطر ژن‌های به ارث رسیده از والدین ایجاد می‌شود.
• عفونت‌های قارچی پوست سر
• مدل‌های مویی که در‌ آن‌ها موها بسیار محکم بسته می‌شوند؛ برای مثال بافت‌های سفت، استفاده از اکستنشن‌های مو و دم‌اسبی‌های سفت.
• محصولات آرایش مویی که ممکن است به مو آسیب بزنند‌؛ برای مثال مواد دکلره یا موادی که در فرهای دائمی به‌کار می‌روند.
• تغییرات هورمونی مانند بارداری، زایمان و یائسگی
• اختلالات هورمونی، به‌ویژه در زنان (اندومتریوز و سندرم تخمدان پلی‌کیستیک)
• درمان‌های پزشکی مانند شیمی‌درمانی و برخی از داروهای خاص
• کمبودهای تغذیه‌ای به‌ویژه کمبود آهن و پروتئین؛ مصرف بهترین قرص آهن ها می‌تواند در پیشگیری از ریزش موی ناشی از این علت مؤثر باشد.
• اتفاقات ناگوار و شرایط پراسترس مانند جراحی یا از دست دادن عزیزان
• بیماری تیروئید

خلاصه: ریزش مو می‌تواند به دلایل مختلفی مانند عوامل ژنتیکی، تغییرات هورمونی، بیماری‌های خودایمنی، بیماری تیروئید، عفونت‌های قارچی پوست سر، کمبودهای تغذیه‌ای و هم‌چنین برخی داروها و روش‌های درمانی مانند شیمی‌درمانی ایجاد شود.

چه چیزی باعث ریزش مو با الگوی مردانه می‌شود؟

عوامل زیر در بروز ریزش موی مردانه تأثیرگذار هستند:

• سن: احتمال بروز ریزش موی مردانه با افزایش سن بیش‌تر می‌شود. تقریباً ۲۵درصد مردان اولین علائم ریزش مو را پیش از ۲۱ سالگی تجربه می‌کنند. تا سن ۵۰ سالگی، تقریباً نیمی‌ از مردان درجاتی از ریزش مو را تجربه‌ کرده‌اند و پس از آن درصد کسانی که موهایشان ریخته است به ۷۰ می‌رسد.
• هورمون‌ها: دی‌هیدروتستوسترون، نوعی آندروژن یا هورمون مردانه است. آندروژن‌ها دسته‌ای از هورمون‌ها هستند که در رسیدن به بلوغ و تغییرات فیزیکی این دوران نقش دارند. تغییرات سن بلوغ شامل رویش مو روی صورت، سر، سینه، زیربغل و نواحی تناسلی است. متخصصان پزشکی و پژوهشگران بر این باورند که بین سطح هورمون DHT و کم‌پشت شدن موها ارتباطی وجود دارد.
• ژنتیک: مردان کروموزوم X را از مادر و کروموزوم Y را از پدر به ارث می‌برند. روی کروموزوم X، ژنی به نام AR وجود دارد که در نحوه تولید آندروژن‌ها در بدن، و در نتیجه بروز ریزش موی مردانه مؤثر است.

خلاصه: افزایش سن، بالا بودن سطح هورمون‌های آندروژن و عوامل ژنتیکی از مهم‌ترین عوامل ایجاد ریزش موی آندروژنیک در مردان هستند.

چرا ریزش مو با الگوی زنانه پس از یائسگی بیش‌تر رخ می‌دهد؟

همان‌طور که گفتیم هورمون DHT نوعی هورمون آندروژن است که در ریزش موی آندروژنیک نقش مهمی دارد. پس از یائسگی میزان هورومون‌های استروژن و پروژسترون کاهش میابد. این می‌تواند سطح هورمون DHT را هم تحت‌تأثیر قرار دهد.

نشانه‌های ریزش مو چیست؟

تجربه ریزش مو در همه افراد یکسان نیست. بسته به نوع ریزش مو و عوامل مؤثر، علائم آن هم ممکن است متفاوت باشد. برخی از شایع‌ترین علائم ریزش مو شامل موارد زیر است:

• عقب رفتن خط رویش مو که در ریزش مو با الگوی مردانه بسیار معمول است.
• کم‌پشت شدن مو در همه‌جاهای سر که در ریزش مو با الگوی زنانه بسیار معمول است.
• ریزش مو در تکه‌هایی از پوست سر که در ریزش موی سکه‌ای یا ریزش موهایی که به‌خاطر عفونت‌ قارچی ایجاد می‌شوند، معمول‌تر است.
• ریزش هم‌زمان موهای سر و بدن که در شیمی‌درمانی اتفاق می‌افتد.

خلاصه: پس از یائسگی میزان هورومون‌های زنانه کاهش میابد که این منجر به تغییر سطح DHT و ایجاد ریزش مو با الگوی زنانه می‌شود. ریزش مو می‌تواند با الگوها و اشکال مختلفی بروز پیدا کند که بستگی به علت ایجادکننده آن دارد.

مراحل ریزش مو با الگوی مردانه چه هستند؟

ریزش موی با الگوی مردانه ۷ مرحله دارد که بر اساس مقیاس همیلتون-نوروود به‌صورت زیر تعریف می‌شوند:

• مرحله ۱: تقریباً هیچ ریزش مو یا عقب‌رفتن خط مویی در سر دیده نمی‌شود.
• مرحله ۲: در ناحیه پوست شقیقه ریزش موی خفیفی دیده می‌شود.
• مرحله ۳: خط مو از سمت شقیقه‌ها بسیار عقب رفته‌است و به شکل حرف انگلیسی M یا عدد ۷ فارسی دیده‌ می‌شود.
• مرحله ۴: علاوه بر عقب‌نشینی خط مو از سمت شقیقه‌ها، در قسمت تاج یا فرق سر هم ریزش مو دیده می‌شود.
• مرحله ۵: خط مویی که از سمت پیشانی عقب رفته، به بخش تاس فرق سر متصل می‌شود.
• مرحله ۶: موهای بین شقیقه و فرق سر تقریباً کامل ریخته‌اند.
• مرحله ۷: روی سر دیگر هیچ مویی دیده نمی‌شود و تنها موهای سر به‌شکل نواری کنار و پشت سر را پوشانده‌اند.

مراحل ریزش مو با الگوی زنانه چه هستند؟

ریزش موی زنانه، ۵ مرحله دارد که بر اساس مقیاس سن‌کلیر (Sinclair scale) به‌صورت زیر تعریف می‌شوند:

• مرحله ۱: تقریباً هیچ ریزش مویی دیده نمی‌شود.
• مرحله ۲: شکافی باریکی از ریزش مو به شکل فرق وسط روی قسمت فوقانی سر پدیدار می‌شود.
• مرحله ۳: شکاف ریزش مو به‌تدریج بزرگ‌تر می‌شود و ریزش مو در هر دو سوی فرق وسط به‌چشم می‌آید.
• مرحله ۴: بخش‌های بدون مو در نواحی جلویی مو و بالای پیشانی دیده می‌شوند.
• مرحله ۵: ریزش موی پیشرفته دیده می‌شود.

عوارض ریزش مو چیست؟

ریزش مو، چه دائمی باشد چه موقتی، از لحاظ عاطفی برای افراد دشوار است. برخی از انواع ریزش مو، در نهایت ممکن است به تاسی کامل منجر شوند.

در صورتی که موهای سر بسیار ریخته است، باید از پوست سر محافظت مناسب انجام بگیرد. هنگامی که در برابر آفتاب قرار می‌گیرید، سر خود را با کلاه یا روسری بپوشانید. حتماً همه‌روزه از کرم‌های ضدآفتاب استفاده کنید. قرار گرفتن در معرض آفتاب خطر سرطان پوست را افزایش می‌دهد.

خلاصه: ریزش مو می‌تواند وضعیت عاطفی فرد را تحت‌تأثیر قرار دهد و در اعتمادبه‌نفس و سلامت روان او تأثیر بگذارد. همچنین با از دست دادن موها، پوست سر در برابر نور خورشید آسیب‌پذیرتر می‌شود.

ریزش مو چگونه تشخیص داده می‌شود؟

در برخی موارد علت ریزش مو واضح است. مثلاً فرد پس از دریافت داروهای شیمی‌درمانی دچار ریزش مو می‌شود. در مواقع دیگر، پزشک باید برای پی بردن به علت دقیق ریزش مو، وقت بیشتری بگذارد.

برای تعیین درست علت ریزش مو، پزشک ممکن است اقدامات زیر را انجام دهد:

• پرشک درباره سابقه خانوادگی ریزش مو در خویشان و نزدیکان شما و این‌که در چه سنی دچار ریزش مو شده‌اند، سؤال می‌پرسد.
• پزشک سابقه درمانی و دارویی شما را بررسی خواهد کرد تا اگر بیماری یا داروی خاصی عامل ایجادکننده ریزش مو است، آن را پیدا کند.
• پزشک ممکن است با بررسی آزمایش خون شما، سطح آهن و عملکرد تیروئید را بررسی کند.
• پزشک پوست سر شما را معاینه می‌کند تا ببیند نشانه‌های عفونت در آن وجود دارد یا خیر.
• پزشک گاهی ممکن است از پوست سر شما نمونه‌برداری کند تا به بررسی احتمال وجود برخی بیماری‌های پوستی در آن بپردازد.

خلاصه: پزشک با گرفتن سابقه خانوادگی و پزشکی فرد، معاینه جسمی و گاهی آزمایش خون عوامل مختلف ایجاد ریزش مو را بررسی می‌کند.

ریزش مو چگونه درمان می‌شود؟

در صورتی که ریزش مو به‌خاطر دارو، به‌هم‌خوردن تعادل هورمون‌ها، بیماری تیروئید یا کمبودهای تغذیه‌ای باشد، پزشک درمان ریزش موی مردان و زنان را در دستور کار خود قرار می‌دهد. در بیش‌تر مواقع برای توقف ریزش مو، اصلاح مشکل زمینه‌ای کافی است. مثلاً اگر فرد به‌دلیل کم‌کاری تیروئید دچار ریزش مو شده باشد، شروع دارودرمانی با لووتیروکسین می‌تواند در مدیریت ریزش مو مؤثر باشد.

بیش‌تر درمان‌های ریزش مو برای ریزش‌ موی آندروژنیک (ریزش مو با الگوی مردانه و زنانه) هستند. این درمان‌ها عبارت‌اند از:

1. دارودرمانی

خط اول درمان معمولاً داروهای بدون‌نسخه‌ای هستند که می‌توان آن‌ها را روی پوست سر استفاده کرد؛ برای مثال:

• ماینوکسیدیل (Minoxidil): این دارو در اشکال محلول و فوم موضعی وجود دارد. ماینوکسیدیل باید به‌صورت موضعی و دو بار در روز استفاده شود. در مردان داروی ماینوکسیدیل را می‌توان تا غلظت‌ ۵ درصد استفاده کرد، اما در زنان استفاده از غلظت بیش‌تر از ۲ درصد اثربخشی دارو را چندان تغییر نمی‌دهد و توجیهی برای مصرف ندارد.

• فیناستراید (Finasteride): در صورتی‌که پاسخ مطلوبی از ماینوکسیدیل دریافت نکردید، می‌توانید از داروی فیناستراید استفاده کنید. فیناستراید یک قرص خوراکی است که باید با دوز ۱ میلی‌گرم روزانه برای مردان و ۵ میلی‌گرم روزانه برای زنان مصرف شود. دقت کنید که استفاده از این دارو تنها برای مردان تأیید شده است. با این حال، ممکن است برخی پزشکان این دارو را برای زنان هم تجویز کنند. فیناستراید برخلاف ماینوکسیدیل نیاز به نسخه دارد.

2. کاشت مو (Hair transplant)

کاشت مو یک درمان سریع ریزش مو است که در آن پزشک به‌دقت تارهای موی پرپشت‌ترین بخش سر را برمی‌دارد، و آن‌ها را در جایی که موها کم‌پشت شده‌اند، در پوست سر جای‌گذاری کرده یا به‌اصطلاح می‌کارد.

3. پلاسمای غنی از پلاکت یا PRP

در این روش، از شما خون گرفته می‌شود. سپس پلاسمای خون جدا می‌شود. این پلاسما که غنی از پلاکت است به پوست سر تزریق می‌شود. درمان PRP می‌تواند سرعت ریزش مو را کاهش دهد و باعث رویش موهای تازه شود.

4. درمان با نور سرخ (Red light therapy)

برای القا و افزایش رویش مو، پزشکان گاهی از نورهای سرخ با طول موج پایین استفاده می‌کنند.

5. روش‌های آرایش و پیرایش مو (Styling techniques)

آرایشگران می‌توانند مدل مو را جوری اصلاح کنند تا نواحی کم‌پشت کم‌تر دیده شوند. هم‌چنین می‌توان از روش‌های دیگری مانند کلاه‌گیس یا اکستنشن مو استفاده کرد.

خلاصه: درمان ریزش مو با کمک داروهایی مانند ماینوکسیدیل، کاشت مو و سایر اقدامات مداخله‌ای در کلینیک‌ها انجام می‌شود. همچنین می‌توانید از آرایشگران و دیگر محصولات مراقبت مو برای کاهش ظاهر کم‌پشت موهای خود کمک بگیرید. اگر بیماری‌ها یا عوامل دیگر باعث ریزش مو شده‌اند، باید ابتدا آن‌ها را درمان و برطرف کنید.

تأثیر داروهای ریزش مو چقدر طول می‌کشد؟

• برای مشاهده اثر داروی ماینوکسیدیل نیاز است تا حداقل این دارو را روزانه برای ۲ تا ۴ ماه مصرف کنید.
• برای مشاهده اثر داروی فیناستراید نیاز است تا حداقل این دارو را روزانه برای ۳ ماه مصرف کنید.
• در صورت قطع مصرف هرکدام از این داروها، موهای جدیدی که رشد کرده‌اند، می‌ریزند و ریزش مو به همان روال سابق ادامه خواهد یافت.
• دوران بهبودی پس از کاشت مو حدود ۳ هفته است. برای مشاهده نتیجه کامل ممکن است نیاز به یک سال زمان باشد. هم‌چنین برای این‌که نتایج کاشت مو ظاهر بهتر و طبیعی‌تری داشته باشند، ممکن است نیاز به چندین عمل کاشت موی جزئی دیگر باشد.
• در روش تزریق PRP حداقل به سه هفته زمان نیاز است تا نتایج مشاهده شوند. برای حفظ نتایج به‌دست‌آمده، ممکن است نیاز به تزریق‌های بیش‌تر هم باشد.

خلاصه: داروهای درمان ریزش مو به حدود ۳ ماه زمان نیاز دارند تا بتوان از آن‌ها اثر قابل‌توجهی مشاهده کرد. در مورد کاشت مو، ممکن است تا یک‌سال برای دیدن نتایج نهایی زمان لازم باشد.

چگونه می‌توان از ریزش مو جلوگیری کرد؟

از هر ریزش مویی نمی‌توان جلوگیری کرد، ولی می‌توان در جهت حفظ سلامت موها و به‌حداقل رساندن ریزش مو اقداماتی انجام داد. کارهایی که می‌توانید برای پیشگیری از این مشکل انجام دهید شامل موارد زیر است:

• داشتن تغذیه سالم که شامل کالری، پروتئین و آهن کافی باشد.
• پرهیز از مواد یا عاداتی که می‌توانند به مو صدمه بزنند؛ مانند رنگ‌کردن مو، محصولات آرایشی و بهداشتی با مواد نامناسب، شستن بیش از حد مو، استفاده از شامپوهای خشن و خشکی پوست.
• مدیریت بیماری تیروئید یا هر بیماری زمینه‌ای دیگری که می‌تواند باعث ریزش مو شود.
• استفاده از کلاه‌های خنک‌کننده در هنگام شیمی‌درمانی؛ این کلاه‌ها باعث می‌شوند جریان خون کاهش یابد و در حین شیمی‌درمانی داروی کم‌تری به پوست سر و ریشه موها برسد. در نتیجه ریزش مو در اثر شیمی‌درمانی کم‌تر می‌شود.
• یافتن راه‌هایی برای غلبه بر استرس
• پرهیز از سفت بستن موها
• استفاده از بهترین شامپو های ضد ریزش مو
• استفاده از بهترین تونیک های ضد ریزش
• مصرف بهترین قرص ریزش مو مانند قرص هیربرست و نورکرین بانوان
• مصرف بهترین داروهای گیاهی درمان ریزش مو

خلاصه: هیچ روش قابل اطمینان و صددرصدی برای جلوگیری از ریزش مو وجود ندارد؛ اما در کل تغذیه سالم، کاهش استرس و مراقبت صحیح از موها توصیه می‌شود.

تغییرات تغذیه برای جلوگیری از ریزش مو شامل چه مواردی است؟

خوردن مقادیر مضاعف پروتئین، به‌ویژه اگر از رژیم‌های گیاهخواری پیروی می‌کنید، می‌تواند در جلوگیری از ریزش مو و سلامت کلی موها و بدن مؤثر باشد. هر فرد به‌طور متوسط در طول روز نیاز به ۴۰ تا ۶۰ گرم پروتئین دارد.

علاوه‌ بر آن، رژیم غذایی مدیترانه‌ای که شامل میوه‌ها، سبزیجات و پروتئین فراوان است، می‌تواند در کاهش ریزش مو مؤثر باشد.

خلاصه: افزایش پروتئین در رژیم غذایی می‌تواند سلامت و شادابی موها را افزایش دهد.

آیا خوردن مکمل‌‌ها و ویتامین‌ها می‌تواند در جلوگیری از ریزش مو نقش داشته باشد؟

برخی ویتامین‌ها و مواد معدنی مانند ویتامین‌های A، ‌‌B، C، D، E، آهن و روی در حفظ سلامت موها، پوست و بافت ماهیچه‌ای نقش به‌سزایی دارند. در صورتی‌که کسی رژیم غذایی مناسبی نداشته باشد و نتواند با تغذیه مناسب نیاز روزانه خود به این مواد را تأمین کند، بهتر است با مشورت با پزشک یا داروساز، از مکمل‌های تغذیه‌ای و مولتی‌ویتامین‌ها استفاده کند. گاهی اوقات مصرف ویتامین E و مصرف ویتامین D در این راستا توصیه می‌شود.

روند درمان و بهبودی برای کسانی که دچار ریزش مو شده‌اند چگونه است؟

ریزش مو گاهی می‌تواند نشانه‌ای از یک بیماری زمینه‌ای باشد. ولی ریزش مو به‌خودی‌خود یک شرایط خطر پزشکی محسوب نمی‌شود.

بسته به عامل ایجادکننده، ریزش مو می‌تواند دائمی یا موقتی باشد. گزینه‌های درمانی موجود تنها در برخی از انواع ریزش مو مؤثر هستند. متأسفانه در مواردی مانند ریزش موی سکه‌ای، که هم کودکان و هم بزرگسالان را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد، درمان تأییدشده‌ای وجود ندارد. در این مواقع، حمایت عاطفی، استفاده از کلاه‌گیس یا راه‌های دیگر می‌تواند کمک‌کننده باشد.

چه زمانی باید برای ریزش مو به پزشک مراجعه کرد؟

در صورت تجربه هر کدام از حالت‌های زیر به پزشک مراجعه کنید:

• سوزش، خارش یا ناراحتی پوست سر
• افزایش ریزش تارهای مو بیشتر از حد معمول
• ریختن موهای بدن علاوه بر موهای سر
• از دست دادن ناگهانی تعداد زیادی از تارهای مو

چه سؤال‌هایی باید از پزشک پرسید؟

در هنگام ملاقات پزشک، بهتر است درباره موارد زیر از ایشان بپرسید:

• چه‌چیزی باعث ریزش موی من شده‌است؟
• آیا نیاز هست داروهایی را که مصرف می‌کنم تغییر دهم؟
• بهترین گزینه‌های درمانی برای ریزش مویی که من دارم چیست؟
• آیا کاشت مو برای من مناسب است؟
• آیا درمانی وجود دارد که بتواند باعث رویش مجدد موهای من شود؟

سخن پایانی

ریزش مو می‌تواند از لحاظ عاطفی چالش‌برانگیز و دشوار باشد. با پزشک خود درباره عواملی که ممکن است باعث ریزش موی شما شده باشد، صحبت کنید. در بسیاری از موارد، درمان‌های مؤثری وجود دارد که می‌توانند سرعت ریزش مو را کاهش دهند و حتی باعث رویش مجدد موها شوند. همچنین به یاد داشته باشید ریزش مو برای بسیاری از افراد پیش می‌آید و خیلی از آن‌ها راه‌هایی پیدا می‌کنند که با آن کنار بیایند و احساس خوبی نسبت به خود داشته باشند. پس شما هم می‌توانید با انجام راهکارها و داشتن ذهنیت درست، این مشکل را پشت سر بگذارید.

نویسنده: امیرحسین بزرگی

ناظر علمی: دکتر علی سالاری تبار و حسن غیبی