کلسیم چیست؟
کلسیم یکی از مهمترین مواد معدنی در بدن انسان است که نقش حیاتی در حفظ سلامت استخوانها، دندانها، عضلات و سیستم عصبی دارد. حدود ۹۹٪ از کلسیم بدن در استخوانها و دندانها ذخیره میشود و تنها ۱٪ آن در خون و بافتها در حال گردش است، اما همین مقدار اندک برای عملکرد حیاتی بدن ضروری است. بدون کلسیم، انقباض عضلات، تنظیم ضربان قلب، انتقال پیامهای عصبی و انعقاد خون به درستی انجام نمیشود. از آنجا که بدن نمیتواند کلسیم را تولید کند، دریافت روزانهی آن از طریق رژیم غذایی یا مکملها ضروری است.
فواید کلسیم برای بدن
کلسیم فراتر از یک مادهی معدنی برای استخوانهاست و در بسیاری از فرآیندهای حیاتی بدن نقش دارد، در ادامه درباره خواص کلسیم صحبت میکنیم:
استحکام استخوانها و پیشگیری از پوکی استخوان
حدود ۹۹ درصد از کل کلسیم بدن در استخوانها و دندانها ذخیره میشود. این عنصر بهعنوان مادهی سازنده و نگهدارندهی بافت استخوانی عمل میکند و در کنار فسفر، شبکهای محکم در استخوان تشکیل میدهد. در دوران رشد، دریافت کافی کلسیم برای شکلگیری استخوانهای سالم ضروری است و در بزرگسالی، باعث حفظ تراکم استخوان و پیشگیری از پوکی استخوان (Osteoporosis) میشود.
در صورت کمبود کلسیم، بدن برای جبران نیاز خود، آن را از بافت استخوان برداشت میکند که در بلندمدت باعث تضعیف استخوانها و افزایش خطر شکستگی خواهد شد.
سلامت دندانها
کلسیم به همراه فسفر و ویتامین D در ساختار مینای دندان نقش کلیدی دارد. این ماده باعث سختی و مقاومت دندانها در برابر پوسیدگی و سایش میشود. در کودکان، دریافت کافی کلسیم از طریق شیر و لبنیات برای رشد و تکامل دندانهای دائمی ضروری است. در بزرگسالان نیز حفظ تعادل کلسیم به جلوگیری از تحلیل لثه و شکنندگی دندانها کمک میکند. به همین دلیل، کمبود کلسیم یکی از عوامل پنهان در پوسیدگیهای مکرر دندانی است.
تنظیم عملکرد عضلات و ضربان قلب
کلسیم یکی از عناصر حیاتی در انقباض عضلات است. هنگام تحریک عضله، یونهای کلسیم وارد سلولهای عضلانی میشوند و باعث لغزش رشتههای پروتئینی (اکتین و میوزین) میشوند که نتیجهی آن انقباض عضله است. پس از پایان انقباض، خروج کلسیم از سلول باعث آرامش عضله میشود.
در عضلهی قلب نیز همین مکانیسم برقرار است، با این تفاوت که میزان دقیق کلسیم در داخل و خارج سلولهای قلبی، ریتم طبیعی ضربان قلب را تنظیم میکند. بنابراین، هم کمبود و هم افزایش کلسیم میتواند باعث ضربان غیرطبیعی قلب شود.
انتقال پیامهای عصبی
کلسیم در عملکرد سیستم عصبی نقش اساسی دارد. هر بار که یک پیام عصبی در سلولهای عصبی (نورونها) ایجاد میشود، ورود یونهای کلسیم به پایانهی عصبی باعث آزاد شدن مواد شیمیایی بهنام نوروترنسمیترها میشود. این نوروترنسمیترها برای انتقال پیام از یک سلول عصبی به سلول بعدی لازم هستند. در نتیجه، کمبود کلسیم میتواند باعث بروز علائمی مانند بیحسی، گزگز اندامها، ضعف عضلانی یا تشنج شود.
انعقاد خون
کلسیم یکی از فاکتورهای اصلی در فرآیند لختهشدن خون است. وقتی رگی آسیب میبیند، مجموعهای از واکنشهای زنجیرهای میان پروتئینهای خون آغاز میشود تا لختهی محافظ تشکیل شود. در چندین مرحله از این فرایند، حضور کلسیم برای فعال شدن فاکتورهای انعقادی ضروری است. بدون کلسیم، حتی با وجود همهی فاکتورهای دیگر، خون قادر به لختهشدن نخواهد بود و این میتواند منجر به خونریزیهای طولانی شود.
کمک به ترشح هورمونها و آنزیمها
کلسیم بهعنوان یک پیامرسان سلولی (Second Messenger) در بسیاری از واکنشهای متابولیک شرکت میکند. ورود یا خروج کلسیم از سلول، سیگنالی است که به سلول دستور ترشح هورمونها و آنزیمهای خاص را میدهد. بهعنوان مثال، ترشح انسولین از سلولهای پانکراس یا ترشح هورمونهای تیروئیدی و پاراتیروئیدی بدون وجود کلسیم بهدرستی انجام نمیشود؛ به همین دلیل، تنظیم دقیق سطح کلسیم در خون برای تعادل هورمونی و عملکرد طبیعی بدن بسیار حیاتی است.

بیماریها و نشانههای ناشی از کمبود کلسیم (هیپوکلسمی)
کمبود کلسیم یا هیپوکلسمی (Hypocalcemia) زمانی رخ میدهد که سطح کلسیم خون پایینتر از حد طبیعی (کمتر از ۸.۵ میلیگرم در دسیلیتر) باشد. این وضعیت میتواند بهتدریج و مزمن یا بهصورت ناگهانی و حاد بروز کند. از آنجا که کلسیم در انقباض عضلات، انتقال پیام عصبی و حفظ ساختار استخوانها نقش اساسی دارد، کاهش آن با علایم گستردهای در بدن همراه است.
علایم شایع کمبود کلسیم؛ از کجا بدانیم کمبود کلسیم داریم؟
علایم کمبود کلسیم بسته به شدت کاهش آن متفاوت است. در مراحل اولیه ممکن است خفیف باشند، اما در موارد شدید، علایم عصبی و عضلانی ظاهر میشوند:
-
گرفتگی و اسپاسم عضلات: یکی از شایعترین نشانهها، بهویژه در عضلات پا و پشت ساق است. این گرفتگیها معمولاً شبها تشدید میشوند.
-
احساس بیحسی یا سوزنسوزن شدن در دستها، پاها و اطراف لبها: ناشی از اختلال در انتقال پیامهای عصبی است.
-
شکنندگی ناخنها و پوسیدگی دندانها: در اثر کاهش کلسیم بافتهای سخت بدن مانند استخوان و دندان آسیبپذیرتر میشوند.
-
خستگی، تحریکپذیری و اضطراب: کاهش کلسیم در سلولهای عصبی میتواند باعث تغییر در خلقوخو و عملکرد ذهنی شود.
-
پوکی استخوان در بزرگسالان: کمبود مزمن کلسیم باعث برداشت تدریجی کلسیم از استخوانها و کاهش تراکم استخوان میشود.
-
راشیتیسم (Rickets) در کودکان: در اثر کمبود کلسیم و ویتامین D، استخوانها نرم و دچار تغییر شکل میشوند.
-
اختلالات قلبی و عصبی: در موارد شدید، هیپوکلسمی ممکن است باعث نامنظمی ضربان قلب، تشنج یا حتی اسپاسم حنجره شود که نیاز به درمان فوری دارد.
چه کسانی در خطر کمبود کلسیم هستند؟
کمبود کلسیم میتواند در هر سنی رخ دهد، اما برخی گروهها بیشتر در معرض خطر قرار دارند:
۱. کودکان و نوجوانان در حال رشد
در دوران رشد سریع استخوانی، بدن به میزان بالایی از کلسیم نیاز دارد. اگر رژیم غذایی آنها فاقد لبنیات یا منابع غنی از کلسیم باشد، احتمال بروز نرمی استخوان (راشیتیسم) افزایش مییابد.

۲. خانمهای یائسه
با کاهش سطح استروژن پس از یائسگی، جذب کلسیم از روده کاهش یافته و تجزیه استخوانها بیشتر میشود. به همین دلیل، پوکی استخوان در این گروه بسیار شایع است.
۳. افراد مسن
با بالا رفتن سن، جذب کلسیم کاهش مییابد و توانایی بدن برای فعالسازی ویتامین D کمتر میشود. این موضوع باعث ضعف استخوانها، افزایش خطر شکستگی و تحلیل عضلات میشود.
۴. افرادی با رژیمهای خاص غذایی
گیاهخواران مطلق (وگانها) یا افرادی که لبنیات را از رژیم خود حذف کردهاند، ممکن است دچار کمبود کلسیم شوند، بهویژه اگر از منابع جایگزین مثل بادام، کنجد یا شیرهای گیاهی غنیشده استفاده نکنند.
۵. افراد مبتلا به اختلالات گوارشی یا سوءجذب
بیماریهایی مانند سلیاک، کولیت اولسراتیو یا بیماری کرون میتوانند جذب کلسیم را از دستگاه گوارش کاهش دهند و باعث هیپوکلسمی شوند.
۶. افرادی که داروهای خاص مصرف میکنند
مصرف طولانیمدت داروهای مدر (دیورتیکها)، ضدتشنجها یا داروهای کورتونی میتواند سطح کلسیم خون را پایین بیاورد.
۷. افراد با کمبود ویتامین D
ویتامین D برای جذب مؤثر کلسیم در روده ضروری است. بنابراین، کمبود آن (که در افرادی با قرارگیری کم در معرض نور خورشید شایع است) میتواند بهطور غیرمستقیم باعث کمبود کلسیم شود.
میزان نیاز روزانه بدن به کلسیم
میزان نیاز روزانه به کلسیم بسته به سن و شرایط فیزیولوژیک متفاوت است:
گروه سنی |
میزان توصیهشده روزانه |
کودکان ۴–۸ سال |
۱۰۰۰ میلیگرم |
نوجوانان ۹–۱۸ سال |
۱۳۰۰ میلیگرم |
بزرگسالان ۱۹–۵۰ سال مردان زیر ۷۰ سال |
۱۰۰۰ میلیگرم |
زنان بالای ۵۰ سال |
۱۲۰۰ میلیگرم |
مردان بالای ۷۰ سال |
۱۲۰۰ میلیگرم |
زنان باردار و شیرده |
۱۰۰۰–۱۳۰۰ میلیگرم |
راه های دریافت کلسیم مورد نیاز بدن
بدن انسان توانایی تولید کلسیم را ندارد، بنابراین باید این مادهی ضروری را از طریق رژیم غذایی یا مکملهای غذایی دریافت کند. شناخت بهترین راههای تأمین کلسیم به حفظ سلامت استخوانها و پیشگیری از بیماریهای مرتبط با کمبود آن کمک میکند.
تغذیه مناسب
رژیم غذایی متعادل اولین و طبیعیترین منبع تأمین کلسیم است. برخی از مهمترین منابع غذایی کلسیم عبارتاند از:
۱. لبنیات: منبع اصلی و سریعالجذب
شیر، ماست و پنیر از بهترین منابع طبیعی کلسیم هستند. کلسیم موجود در لبنیات بهراحتی جذب میشود و بههمراه پروتئین و ویتامین D به تقویت استخوانها کمک میکند. مصرف روزانه ۲ تا ۳ واحد لبنیات (مثلاً دو لیوان شیر یا یک لیوان ماست و ۳۰ گرم پنیر) توصیه میشود.
۲. ماهیهای استخواندار
ماهیهایی مانند ساردین و سالمون کنسروشده که با استخوان نرمشده مصرف میشوند، سرشار از کلسیم و ویتامین D هستند. این ترکیب برای جذب بهتر کلسیم بسیار مفید است.
۳. سبزیجات برگ سبز
کلم بروکلی، اسفناج، برگ شلغم، کلم پیچ (کِیل) و برگ شنبلیله از منابع گیاهی خوب کلسیم هستند. البته جذب کلسیم در بعضی از سبزیجات مثل اسفناج به دلیل وجود اگزالات کمتر است، اما در مجموع مصرف روزانه آنها توصیه میشود.

۴. مغزها و دانهها
بادام، کنجد، تخم چیا و تخم کتان منابع عالی کلسیم گیاهیاند. یک قاشق غذاخوری کنجد یا ۱۰ عدد بادام حدود ۸۰ تا ۱۰۰ میلیگرم کلسیم تأمین میکند.
۵. غذاها و نوشیدنیهای غنیشده
برخی محصولات مانند شیرهای گیاهی (سویا، بادام، جو دوسر)، آب پرتقال غنیشده و غلات صبحانه، با کلسیم تقویت میشوند. این گزینهها برای گیاهخواران یا افرادی که لبنیات مصرف نمیکنند، بسیار مناسباند.
۶. حبوبات و سویا
نخود، لوبیا سفید و توفو (پنیر سویا) از دیگر منابع خوب کلسیم هستند و بهویژه در رژیمهای گیاهی کاربرد زیادی دارند.
نکته مهم این است که ویتامین D و منیزیم برای جذب بهتر کلسیم ضروری هستند. بنابراین، رژیم غذایی باید شامل این مواد مغذی نیز باشد.
۲. مکمل های کلسیم
وقتی دریافت کلسیم از رژیم غذایی کافی نباشد، استفاده از مکملها توصیه میشود. مکمل های کلسیم در اشکال و ترکیبات مختلفی در بازار وجود دارند که هرکدام جذب متفاوتی دارند، انواع قرص کلسیم به شکل زیر است:
-
کلسیم کربنات (Calcium Carbonate): رایجترین نوع مکمل، با میزان کلسیم عنصری بالا (حدود ۴۰٪) که بهتر است همراه غذا مصرف شود تا جذب بهتری داشته باشد.
-
کلسیم سیترات (Calcium Citrate): جذب بالاتری دارد و برای افرادی که اسید معده کمی دارند یا داروهای ضد اسید مصرف میکنند، مناسبتر است.
-
کلسیم لاکتات و گلوکونات: جذب آسانتری دارند ولی مقدار کلسیم عنصری آنها کمتر است.
-
کلسیم + ویتامین D: ترکیب این دو ماده در مکملها باعث جذب بیشتر و تأثیر بهتر بر سلامت استخوان میشود.
افراد با بیماریهای خاص یا مصرف داروهای مزمن، باید قبل از استفاده از مکملهای کلسیم با پزشک یا داروساز مشورت کنند تا از تداخل دارویی یا مصرف بیش از حد جلوگیری شود.

عوارض جانبی مصرف بیش از حد کلسیم
مصرف بیش از حد کلسیم (هیپرکلسمی) ممکن است منجر به مشکلات زیر شود:
-
تهوع، یبوست و نفخ
-
افزایش خطر تشکیل سنگ کلیه
-
تداخل در جذب سایر مواد معدنی مانند آهن و روی
-
ضعف عضلانی، گیجی یا خوابآلودگی
-
در موارد نادر، آسیب کلیوی یا اختلال در ریتم قلب
مصرف روزانه بیش از ۲۵۰۰ میلیگرم برای بزرگسالان توصیه نمیشود مگر با تجویز پزشک.
تداخلات دارویی و غذایی کلسیم
کلسیم ممکن است بر جذب یا اثر برخی داروها تأثیر بگذارد:
-
کاهش جذب آهن، زینک و منیزیم هنگام مصرف همزمان
-
کاهش اثر داروهای آنتیبیوتیکهای تتراسایکلین و فلوروکینولون (باید حداقل ۲ ساعت فاصله باشد.)
-
کاهش جذب لووتیروکسین در صورت مصرف همزمان
-
افزایش خطر هیپرکلسمی در ترکیب با دیورتیکهای تیازیدی
همچنین، مصرف زیاد نمک، کافئین و پروتئین حیوانی باعث افزایش دفع کلسیم از ادرار میشود.
موارد منع مصرف یا احتیاط شدید در مصرف کلسیم
مصرف مکملهای کلسیم معمولاً ایمن است، اما در شرایط خاص یا بیماریهای زمینهای ممکن است ضرر داشته باشد. در اینجا لیستی از مواردی است که باید با احتیاط یا حتی منع مصرف در نظر گرفته شوند:
شرایط / بیماری |
دلیل منع یا احتیاط |
توضیح علمی |
هیپرکلسمی (سطح بالای کلسیم خون) |
منع مصرف |
اگر سطح کلسیم خون به صورت طبیعی یا بر اثر بیماری بالا باشد، افزودن مکمل کلسیم ممکن است وضعیت را بدتر کند و به عوارض جدی منجر شود. |
پاراتیروئیدیپرکاری اولیه (Hyperparathyroidism) |
منع مصرف یا کنترل دقیق |
چون در این بیماری جذب و آزادسازی کلسیم از استخوانها کنترلشده نیست، مصرف مکمل ممکن است وضعیت را تشدید کند. |
سنگ کلیه کلسیمی (خصوصاً سنگ اگزالات کلسیمی) |
احتیاط شدید |
مصرف زیاد کلسیم، بهویژه در نوع مکمل، میتواند باعث افزایش تجمع کلسیم در کلیهها و تشکیل سنگ شود. |
نارسایی کلیه یا اختلال عملکرد کلیه |
احتیاط |
در بیماران دچار اختلال کلیوی، دفع کلسیم ممکن است کاهش یابد و تجمع آن در بدن افزایش یابد و منجر به هیپرکلسمی شود. |
سندرم کلسیم — قلیایی (Milk-alkali syndrome) |
منع مصرف مقادیر بالای کلسیم و قلیا |
استفاده مفرط از کلسیم همراه با قلیا (مثل مصرف زیاد آنتی اسیدها یا مکملها) ممکن است منجر به این سندرم شود که باعث هیپرکلسمی، اختلال کلیوی و اختلال الکترولیتها میشود. |
مصرف داروهایی با تداخل قوی |
احتیاط |
مصرف همزمان کلسیم ممکن است بر جذب یا اثر داروهای خاص تأثیر بگذارد (مثلاً آنتیبیوتیکهای تتراسایکلین، فلوروکینولونها، لووتیروکسین و…؛ در بخش تداخلات به تفصیل صحبت خواهیم کرد). |
حساسیت یا آلرژی به نوع خاص مکمل |
منع مصرف |
برخی افراد ممکن است به ترکیبهای مکمل (مثلاً افزودنیها) آلرژی داشته باشند؛ باید اجزای مکمل بررسی شود. |
سوءجذب شدید گوارشی همراه با اسهال مزمن |
احتیاط |
اگر فرد نتواند کلسیم را به خوبی جذب کند، مصرف مکمل به تنهایی کافی نیست و ممکن است مشکلات گوارشی تشدید شوند. |
بیماریهای قلبی با ریسک بالا (در شرایط خاص) |
احتیاط |
در بعضی از مطالعات مطرح شده است که مصرف زیاد مکملهای کلسیم در افراد با ریسک قلبی ممکن است با افزایش رسوب کلسیم در عروق مرتبط باشد؛ گرچه شواهد قطعی نیستند. |
بهترین زمان مصرف کلسیم
زمان مناسب مصرف و نحوهی مصرف مکمل کلسیم تأثیر زیادی بر میزان جذب و اثربخشی آن دارد. برخلاف تصور بسیاری از افراد، زمان مصرف این مکمل برای همه انواع یکسان نیست و باید بر اساس نوع ترکیب شیمیایی آن تنظیم شود. رعایت چند نکته ساده میتواند جذب کلسیم را به حداکثر برساند و احتمال بروز عوارض گوارشی را کاهش دهد:
-
کلسیم کربنات را بهتر است همراه وعدهی غذایی مصرف کنید تا جذب آن افزایش یابد.
-
کلسیم سیترات را میتوان با یا بدون غذا مصرف کرد.
-
در صورتی که دوز روزانه مکمل بیش از ۵۰۰ میلیگرم است، آن را در دو نوبت (مثلاً صبح و شب) تقسیم کنید تا جذب بهتر انجام شود.
-
مصرف کلسیم در ساعات مختلف روز تأثیری بر خواب ندارد، اما برای جذب مطلوب، بهتر است از همزمانی با مکملهای آهن خودداری شود.
نکات افزایش جذب کلسیم
حتی اگر مقدار کافی کلسیم دریافت کنید، در صورت عدم وجود شرایط مناسب، ممکن است بخش زیادی از آن جذب نشود. چند عامل مهم میتوانند جذب کلسیم را افزایش دهند یا مانع آن شوند. رعایت نکات زیر به شما کمک میکند تا بیشترین بهره را از رژیم غذایی یا مکمل خود ببرید:
-
مصرف کافی ویتامین D
ویتامین D نقش کلیدی در جذب کلسیم از روده دارد. قرار گرفتن منظم در معرض نور آفتاب یا مصرف مکملهای حاوی ویتامین D میتواند جذب کلسیم را بهطور قابلتوجهی افزایش دهد.
-
کاهش مصرف نوشابههای گازدار و فسفردار
فسفات موجود در نوشابههای گازدار با کلسیم ترکیب شده و جذب آن را کاهش میدهد. محدود کردن این نوشیدنیها برای حفظ سلامت استخوان ضروری است.
-
پرهیز از مصرف زیاد کافئین و نمک
مصرف زیاد قهوه، چای پررنگ و غذاهای شور باعث افزایش دفع کلسیم از طریق ادرار میشود. بهتر است این موارد را در حد متعادل نگه دارید.
-
فعالیت بدنی منظم و دریافت پروتئین کافی
ورزشهای تحمل وزن مانند پیادهروی یا تمرین با وزنه، باعث تحریک تشکیل استخوان و افزایش استفادهی مؤثر از کلسیم در بدن میشوند. پروتئین کافی نیز برای ساخت بافت استخوانی ضروری است.
-
ترکیب هوشمندانهی غذاها برای جذب بهتر
مصرف منابع کلسیم همراه با غذاهای حاوی لاکتوز (مثل لبنیات) یا ویتامین C (مثل میوهها و سبزیهای تازه) جذب آن را افزایش میدهد.
سخن نهایی
کلسیم یکی از ضروریترین عناصر برای سلامت بدن است و نقش حیاتی در عملکرد عضلات، اعصاب و استخوانها دارد. دریافت متعادل از طریق تغذیه سالم بهترین روش است، اما در صورت نیاز، مکملها میتوانند به حفظ تعادل کمک کنند. مهمتر از مصرف زیاد، جذب درست و مصرف آگاهانه است؛ بنابراین، پیش از انتخاب یا تغییر دوز مکمل، با پزشک یا داروساز مشورت کنید. در این مقاله به طور کامل درباره کلسیم، فواید آن، میزان نیاز روزانه و راههای دریافت کلسیم، تداخلات و نکات جذب بیشتر صحبت کردیم، چنانچه باز هم در این زمینه سوالی دارید، حتما با کارشناسان ما در داروخانه آنلاین زیوش در ارتباط باشید، کافی است با شماره 02191007666 تماس بگیرید.