اوزمپیک اشتها را کاهش می‌دهد، اما نه فقط اشتها برای غذا!

ممکن است نام این دارو را شنیده باشید، داروی بسیار معروفی که به افراد کمک می‌کند تا وزنشان را کاهش دهند. اوزمپیک یک مهارکننده GLP-1 است. مکانیسم‌های مختلفی مانند کاهش اشتها، کاهش تخلیه معده و تنظیم سطح خون برای آن معرفی شده‌اند. اخیراً این دارو برای کنترل وزن بسیار مورد توجه گرفته است، تا جایی که امروزه آن را بیش‌تر به‌عنوان یک داروی کاهش وزن می‌شناسیم. اما شاید این داروی پرفروش کاربردهای بیش‌تری داشته باشد.

مصرف سیگار و دیگر دخانیات از عوامل مهم و رایج تهدیدکننده سلامتی هستند. معمولاً ترک سیگار برای افراد با دشواری‌های زیادی همراه است. وقتی فرد مصرف سیگار را قطع می‌کند و یا حتی کاهش می‌دهد، میل مصرف دوباره می‌تواند آزارش دهد. حالا که اوزمپیک می‌تواند میل به مصرف غذا را کاهش دهد، می‌توان امید داشت که برای ترک سیگار هم موثر باشد؟ به‌نظر می‌رسد که بله! حداقل مطالعه‌ای که به‌تازگی منتشر شده از این ادعا حمایت می‌کند.

در این مطالعه بیماران دیابتی‌ای که داروهای مختلفی مصرف می‌کنند، مقایسه شده‌اند. طبق یافته‌های این مطالعه ترک سیگار بین افراد دیابتی‌ای که اوزمپیک مصرف می‌کنند، بسیار محتمل‌تر از افرادی است که داروهای دیگری برای کنترل دیابت مصرف می‌کنند. به‌عنوان مثال احتمال ترک سیگار بین افرادی که انسولین مصرف می‌کردند، تقریباً نصف افرادی بوده که اوزمپیک مصرف می‌کنند.

.آن‌چه که این ادعا را باورپذیرتر می‌کند، وجود مطالعات دیگری است که اثرات مشابهی از اوزمپیک را گزارش داده‌اند:

چند سال پیش مطالعه‌ای نشان داد که اوزمپیک می‌تواند میزان مصرف الکل افراد نیز کاهش دهد. کمی بعد مقاله‌ای منتشر شد که ادعا داشت این دارو می‌تواند در کنترل سوءمصرف ماری‌جوآنا نیز اثرات امیدوارکننده‌ای داشته باشد. همچنین نشان داده شده که اوزمپیک می‌تواند از میزان خریدهای هیجانی و ولخرجی بکاهد.

شاید بتوان گفت اثر کاهش اشتهای اوزمپیک محدود به اثر آن روی دستگاه گوارش نیست، بلکه با اثر روی سیستم عصبی فرایندهای پاداش‌دهی مغز را نیز به‌نحوی تغییر می‌دهد که فرد بتواند عادت‌ها و امیال گوناگون خود را راحت‌تر مدیریت کند، چه عادت‌های غذایی و چه مصرف دخانیات. پس شاید بتوان گفت که اوزمپیک یک داروی کاهنده اشتها است، اما نه فقط کاهنده اشتها برای غذا!

بیشتر بخوانید: ویکتوزا یا اوزمپیک؟ بررسی شباهت‌ها و تفاوت‌ها

منبع: Medscape.com