مشکلات موی کودکان و روشهای درمان آنها
:quality(80)/https://static.zeevash.ir/Posts/Image/مشکلات-موی-کودکان-و-روش-های-درمان-آن-ها-wvsn.jpg)
آخرین بهروزرسانی: ۶ اردیبهشت ۱۴۰۴مادر و کودک
موی سر نهتنها از پوست سر در برابر آفتاب و دیگر عوامل محیطی محافظت میکند، بلکه در زیبایی، ظاهر و اعتمادبهنفس افراد هم تأثیر قابل توجهی دارد. مشکلاتی که موها را درگیر میکنند، برای همه افراد از جمله کودکان نگرانکننده است و سلامت جسمی و روانی آنها را تحتتأثیر قرار میدهد.
مشکلات موی سر در کودکان در بیشتر موارد مانند بزرگسالان است و میتواند باعث نگرانی خود کودک و والدین او شود. در این مقاله تلاش میکنیم تا انواع مشکلات موی کودکان را معرفی کنیم و به بررسی روشهای درمان و مراقبت از موهای کودک بپردازیم. پس تا انتها با ما همراه باشید.
1. شوره سر در کودکان
هنگامیکه پوست روی سر کنده میشود و میریزد، به آن شوره میگویند. این اتفاق بیشتر اوقات بهعنوان نشانهای از بهداشت ضعیف شناخته میشود، اما شوره سر در کودکان ارتباط چندانی با بهداشت فردی ندارد، بلکه در واقع نوع خفیفی از درماتیت سبوره است که در پوستهای چرب رخ میدهد.
شوره معمولاً بهخاطر نوعی قارچ ایجاد میشود که بهطور طبیعی در پوست سر وجود دارد. این قارچها از چربیهای روی پوست سر تغذیه میکنند. پوست سر برخی افراد به این قارچها حساس است که در نتیجه آن، ممکن است شوره بزند.
کودکانی که پوست سرشان چرب است، ممکن است بیشتر دچار این مشکل شوند. خبر خوب این است که شوره واگیردار نیست. استرس، آبوهوای سرد و خشک، برخی مشکلات پزشکی و داروها میتوانند باعث بدتر شدن شوره شوند.
شوره در نوجوانان و بزرگسالان نیز بسیار رایج است. با شروع بلوغ در کودک، ممکن است متوجه ایجاد شوره در سر او شوید. این بهخاطر شروع فعالیت غدد چربی در پوست او است که با رسیدن به بلوغ شروع به فعالیت میکنند. این مشکل بهطور کلی در پسران بیشتر از دختران رخ میدهد. در نوزادان به شوره کلاه گهواره هم گفته میشود.
علائم شوره سر در کودکان
مهمترین علائم شوره سر در کودکان شامل خشکی، پوستهریزی و خارش پوست سر است. اگر کودک سرش را زیاد بخاراند، ممکن است پوست سرش دردناک و ملتهب شود. در کودکان با پوست تیره، این التهاب ممکن است به رنگ قهوهای، بنفش یا خاکستری دیده شود. در کودکان با پوست روشن، التهاب معمولاً به رنگ قرمز است.
شوره بهشکل پوستههای سفید ریز لابهلای موی سر و روی شانه دیده میشود. گاهی هم ممکن است بر لباس کودک بریزد که در این صورت روی لباسهای تیره خود را بیشتر نشان میدهد. ظاهر شوره را میتوان به ذرههای نمک یا دانههای برف تشبیه کرد.
اما چه زمانی باید کودک مبتلا به شوره را نزد پزشک برد؟
- پس از گذشت ۲ تا ۳ هفته از مراحل درمان، شوره کودک بهتر نشود.
- کودک علیرغم دریافت درمان، همچنان به خاراندن سر خود ادامه دهد.
- بدن کودک کهیر زده باشد.
- تکههایی ضخیم و پوستهپوسته روی پوست سر کودک مشاهده شود.
درمان شوره سر کودکان
شوره را میتوان با خرید شامپو بچه مناسب با قابلیت ضدشوره و شستوشوی منظم موهای او کنترل کرد. گاهی هم میتوانید با تجویز پزشک یا داروساز، برای شستشوی موهای کودکتان از شامپوهای ضدشوره بزرگسالان استفاده کنید که معمولاً حاوی یکی از مواد دارویی زیر هستند:
- کتوکونازول ۲ درصد: کتوکونازول یک داروی ضدقارچ است که میتواند با از بین بردن قارچهای ایجادکننده شوره، به درمان آن کمک کند.
- سلنیوم سولفاید
- کول تار
طریقه مصرف شامپو ضدشوره به این شکل است که باید آن را روی پوست سر کودک ماساژ دهید و بگذارید ۵ دقیقه بماند و سپس آن را آبکشی کنید. در ضمن نکات زیر را هم فراموش نکنید:
- این شامپوها باید ۲–۳ هفته مصرف شوند تا بتوان اثرات درمانی آنها را مشاهده کرد.
- اگر پس از این مدت علائم بهبودی مشاهده نشد، بهتر است به پزشک مراجعه کنید.
- اگر پوست سر کودک بهخاطر خاراندن زیاد ملتهب شده باشد، ممکن است پزشک یک لوسیون بر پایه کورتون تجویز کند که استعمال آن بر سر کودک، باعث کاهش و بهبود التهاب میشود.
وقتی وضعیت شوره سر کودک بهتر شد، میتوانید استفاده از شامپوهای دارویی را کمتر کنید. مثلاً بهجای اینکه در هر بار استحمام موهای کودک را با این شامپوها بشویید، یکبار در میان این کار را انجام دهید. یکبار موهای کودک را با شامپو بچه معمولی بشویید و دفعه بعد با شامپوی دارویی و بههمین ترتیب این روند را ادامه دهید. از مزایای این روند، میتوان به بهرهگیری همزمان از ویژگی های شامپو کودک و شامپو ضدشوره اشاره کرد.
برای جلوگیری از بازگشت شوره سر، معمولاً لازم است استفاده از شامپوهای دارویی ادامه پیدا کند. بهتر است حداقل یک تا دو بار در هفته موها را با این شامپوها شستوشو دهید. برخی روشهای خانگی و محصولات گیاهی مثل سرکه سیب یا روغن نارگیل هم میتوانند در کاهش شوره مؤثر باشند.
2. ریزش مو در کودکان
ریختن ۵۰ تا ۱۰۰ تار مو در روز طبیعی است. چنانچه حس کردید این مقدار بیش از حد معمول است، ممکن است بحث ریزش مو مطرح باشد. ریختن موها با افزایش سن برای خیلی از افراد و بهویژه آقایان پیش میآید، ولی ریزش موی کودک ممکن است برای پدر و مادرش بسیار نگرانکننده باشد.
ریزش مو در کودکان پدیده نادری نیست، اما دلایل آن ممکن است با ریزش مو در بزرگسالان متفاوت باشد. ریزش مو در کودکان معمولاً بهخاطر وجود اختلال در پوست سر است که بیشتر این اختلالات خطرناک نیستند. ریختن موها میتواند تأثیر مخربی بر سلامت روانی و احساسی کودک داشته باشد؛ بنابراین در صورت مشاهده آن، بهتر است به پزشک مراجعه کنید.
انواع ریزش موی کودکان به دلایل پزشکی
ریزش مو در کودکان ممکن است بهخاطر عفونت یا مشکلی دیگر در پوست سر آنها ایجاد شود. این مشکل بر اساس عواملی که باعث آن میشوند، شامل انواع زیر است:
2.1. تینهآ کپیتیس (Tinea capitis)
تینهآ کپیتیس عفونتی در پوست سر است که نوعی قارچ آن را ایجاد میکند. این بیماری میتواند با بهاشتراک گذاشتن وسایل شخصی مانند شانه و کلاه از کودکی به کودک دیگر انتقال یابد. در کودکان مبتلا به تینهآ کپیتیس، بخشهای از سر دچار ریزش مو میشود و نقطههای سیاهرنگی در آنها بهچشم میخورد که در واقع همان موهای آسیبدیده هستند.
در این وضعیت، پوست سر کودک ممکن است قرمز، پوستهپوسته و برجسته شود. تب و تورم غدد لنفاوی، دیگر علائم این عفونت هستند که متخصص پوست با معاینه پوست سر کودک، میتواند آنها را تشخیص دهد. گاهی هم پزشکان برای تأیید تشخیص، تکهای کوچک از پوست درگیر را جدا میکنند و به آزمایشگاه میفرستند.
تینهآ کپیتیس با داروهای ضدقارچ خوراکی بهبود پیدا میکند که دوره درمان آن ۸ هفته طول میکشد. همچنین استفاده از شامپوهای ضدقارچ در هنگام دریافت درمان خوراکی، از سرایت عفونت قارچی به دیگران جلوگیری میکند.
2.2. ریزش موی سکهای (Alopecia areata)
ریزش سکهای نوعی ریزش مو در کودکان و بزرگسالان با علت خودایمنی است. در این وضعیت سیستم ایمنی بدن فولیکولهای مو را بیگانه شناسایی میکند و با حمله به آنها، اشتباهاً به دفاع از خود میپردازد. احتمال بروز این بیماری در کودکان ۱ در ۱۰۰۰ است.
شدیدترین وضعیت ریزش سکهای، Alopecia Totalis است که در آن فرد تمام موهای سر خود را از دست میدهد. حتی ممکن است موهای نواحی دیگر بدن هم بریزد که به آن Alopecia Universalis گفته میشود. پزشکان با معاینه پوست سر کودک میتوانند این بیماری را تشخیص دهند. همچنین ممکن است برای بررسی دقیقتر، چند تار مو را جدا سازند و آنها را زیر میکروسکوپ مشاهده کنند.
ریزش موی سکهای چه برای کودکان و چه برای بزرگسالان درمان قطعی ندارد، ولی برخی داروها میتوانند به رشد دوباره موها در نواحی ریختهشده کمک کنند. برای مثال:
- کرم، پماد یا لوسیون کورتیکواستروئیدی
- ماینوکسیدیل
- آنترالین
در صورت دریافت درمان مناسب، موها پس از حدود یک سال به وضعیت سابق خود باز خواهند گشت.
2.3. اختلال موکَنی (Trichotillomania)
اختلال موکَنی وضعیتی است که در آن کودک موهای خود را بهطور وسواسگونه و بیاختیار میکَند. متخصصان این اختلال را جزو اختلالات وسواسی-اجباری طبقهبندی میکنند. در برخی کودکان، کندن موها حالت رهاییبخشی دارد، اما برخی دیگر خودشان متوجه نمیشوند که دارند موهایشان را میکَنند.
کودکانی که از این اختلال رنج میبرند، تکههایی روی سرشان دیده میشود که موهای آن کنده شده یا آسیب دیده است. برخی کودکان، موهایی را که کندهاند، میخورند و ممکن است توپهای بزرگی از موهای هضمنشده در شکمشان دیده شود.
وقتی کودکان این رفتار را کنار بگذارند، موهایشان دوباره رشد میکند. در رویکرد شناختیرفتاری، به کودکان آموزش داده میشود تا رفتار کندن مو را در خود تشخیص دهند. آنها یاد میگیرند احساساتی را که باعث میشود به کندن مو تمایل پیدا کنند، بشناسند و با آگاهی از این احساسات، جلوی این رفتار را بگیرند.
2.4. تلوژن افلوویوم (Telogen effluvium)
تلوژن مرحلهای از رشد طبیعی مو است که در آن، رشد موها متوقف میشود و آنها استراحت میکنند. سپس موهای قدیمی میریزند تا به موهای تازه اجازه رشد بدهند. در حالت معمول، تنها ۱۰ تا ۱۵ درصد موها در مرحله تلوژن هستند.
در کودکان دچار تلوژن افلوویوم، تعداد زیادی از موها ناگهان وارد این فاز میشوند. در این وضعیت بهجای ریزش ۱۰۰ تار مو در روز که میزانی طبیعی است، کودک روزی ۳۰۰ تار مو از دست میدهد. تلوژن افلوویوم معمولاً در پی یک رویداد شدید یا استرسزا رخ میدهد. از جمله این رویدادها میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- تب بسیار بالا
- جراحی
- حوادث عاطفی شدید، مانند از دست دادن عزیزان
- جراحت شدید
پس از رفع مشکل، موهای کودک دوباره رشد خواهد کرد. باز رشد کامل موها ممکن است ۶ ماه تا یک سال طول بکشد.
2.5. ریزش مو ناشی از کمبودهای تغذیهای
پُرواضح است که تغذیه مناسب برای داشتن بدنی سالم ضروری است. از همین رو هنگامی که کودک به میزان کافی ویتامین، مواد معدنی و پروتئین دریافت نکند، ممکن است موهایش بریزند. ریزش مو میتواند نشانهای از اختلالات تغذیهای مانند بیاشتهایی عصبی (anorexia) یا پرخوری عصبی (bulimia) باشد. همچنین ممکن است در اثر مصرف رژیمهای کمپروتئین و گیاهخواری ایجاد شود.
برخی ریزمغذیهایی که کمبود آنها میتواند باعث ریزش مو شود، شامل موارد زیر هستند:
- آهن
- روی
- نیاسین یا ویتامین B3
- بیوتین یا ویتامین B7
- پروتئین و آمینواسیدها
مقادیر زیاد ویتامین A هم ممکن است باعث ریزش مو شود. پزشک اطفال میتواند برای رفع کمبودهای تغذیهای، برنامه غذایی کودک را تغییر دهد یا برای او مکملهای تغذیهای تجویز کند.
2.6. ریزش مو ناشی از کم کاری تیروئید (Hypothyroidism)
تیروئید غدهای در گردن است و وظیفه ترشح هورمونهایی را برعهده دارد که در سوختوساز بدن مؤثر هستند. در کم کاری تیروئید، این غده به اندازه کافی هورمون نمیسازد و درنتیجه ممکن است موهای کودک دچار ریزش شوند. برخی علائم کمکاری تیروئید شامل موارد زیر است:
- افزایش وزن
- یبوست
- خستگی
- خشکی موها
- ریزش مو در سراسر پوست سر
ریزش موی کودک با دریافت داروهای مناسب متوقف میشود، اما ممکن است چند ماه طول بکشد تا موها دوباره رشد کنند.
2.7. ریزش مو بر اثر شیمی درمانی
کودکانی که شیمی درمانی دریافت میکنند، موهای خود را از دست میدهند. در این شرایط، داروهایی قوی تجویز میشوند که سلولهایی با سرعت رشد بالا مانند سلولهای ریشه مو را از بین میبرند. هنگامی که درمان پایان میابد، موهای کودک دوباره رشد خواهند کرد.
انواع ریزش مو در کودکان به دلایل غیرپزشکی
گاهی هم دلایلی بهجز دلایل پزشکی علت ریزش موی کودکان هستند. انواع ریزش مو به دلایل غیر پزشکی در کودکان، به شرح زیر است:
2.8. ریزش موی نوزادان
در شش ماه اول زندگی، بیشتر نوزادان موهایی که در هنگام تولد داشتند را از دست میدهند. موهای نوزاد برای این میریزند که جای خود را به موهای بالغ بدهند. این نوع ریزش مو کاملاً طبیعی است و اصلاً جای نگرانی ندارد.
2.9. ریزش موی سایشی
برخی نوزادان بهخاطر اینکه سرشان را مداوم روی ملافه، زمین یا جاهای دیگر میمالند، موهای پشت سرشان را از دست میدهند. هنگامی که تحرک نوزاد بیشتر شود و بتواند بنشیند و راه برود، کمکم این عادت از سرش میافتد. به این ترتیب موهای نوزاد دوباره رشد خواهند کرد.
2.10. ریزش مو بر اثر مواد شیمیایی
موادی که برای بیرنگ کردن، رنگ کردن، فر کردن یا صاف کردن مو به کار میروند، دارای مواد شیمیایی قدرتمندی هستند که ممکن است باعث ریزش مو شوند. از مصرف این مواد برای کودکان خودداری کنید.
2.11. ریزش مو بر اثر سشوار کردن
حرارت زیاد ناشی از سشوار کردن و صاف کردن موها ممکن است باعث آسیب به مو و در نتیجه ریزش آن شود. درنتیجه هنگام خشک کردن موهای کودک با سشوار، باید از تنظیمات با حرارت کم استفاده کنید. همچنین موهای کودک را هر روز سشوار نکنید تا کمتر در معرض حرارت قرار بگیرند.
2.12. ریزش مو بر اثر بستن موهای کودک
بستن موهای کودک به شکل دماسبی یا بافتهای سفت میتواند به فولیکولهای مو آسیب بزند. همچنین اگر کودک موهایش را محکم شانه یا برس بکشد، ممکن است باعث ریزش مو شود. برای جلوگیری از این مشکل، موهای کودک را با ملایمت شانه کنید و هنگام بستن دماسبی یا بافت، موها را شل ببندید.
3. موهای خشک کودک
موی هر کس حالت و شکل خاص خودش را دارد و اینکه موهای کسی کمی خشکتر یا چربتر از دیگری باشد، طبیعی است. اما بیش از اندازه خشک و شکننده بودن موهای کودک، ممکن است یک مشکل باشد. کمبود برخی مواد مغذی ممکن است باعث خشکی موها در کودکان شود. از جمله این مواد میتوان به اسیدهای چرب امگا ۳ و برخی ویتامینها مانند ویتامین B5 و B7 اشاره کرد.
برای رفع کمبودهای تغذیهای، میتوانید از پزشک یا متخصص تغذیه بخواهید تا رژیم غذایی کودک را تغییر دهد. همچنین، میتوانید با مشورت پزشک یا داروساز از مکملهای تغذیهای مخصوص کودکان هم استفاده کنید.
علاوهبر این، برخی مشکلات سلامتی مانند کمخونی یا کمکاری تیروئید هم میتوانند باعث خشکی و شکنندگی موهای کودکان شوند. درمان این بیماریهای زمینهای برای بهبود وضعیت موهای خشک ضروری خواهد بود. بهطور کلی، روشهای درمان خشکی مو در کودکان شامل موارد زیر است:
- موهای خشک کودک باید با نهایت ملایمت و دقت مورد مراقبت قرار گیرد. بهتر است از قرار دادن موی کودک در معرض عواملی که باعث شکنندگی آنها میشود، خودداری کنید. عواملی مثل نور آفتاب، کلر استخر، محصولات شیمیایی مانند ژلها و حرارت زیاد ناشی از سشوار یا اتو مو میتوانند به مو آسیب برسانند.
- برای کاهش آسیب، نرم کردن تارهای مو، رطوبت رسانی و براق کردن موهای کودکان (بالای سه سال) میتوانید از ماسکها و روغنهای مو استفاده کنید. دوش آب سرد و تغییر شیوه خشک کردن موها از اقدامات دیگری هستند که میتوانند در کاهش خشکی موها مؤثر باشند.
- برای شستشوی موهای کودکان بهخصوص از نوع خشک، بهتر است از بهترین شامپوهای کودکان استفاده کنید و از مصرف محصولات بیکیفیت از برندهای نامعتبر بپرهیزید.
4. موهای چرب کودک
عوامل مختلفی میتوانند باعث چرب شدن موهای کودک شوند. ژنتیک و تغییرات هورمونی در دوران بلوغ از جمله این عوامل هستند. شستن موها به میزان خیلی کم یا زیاد هم میتواند باعث چرب شدن آنها شود.
وقتی موها بیش از دو تا سه بار در هفته شسته شوند، پوست سر خشک میشود و برای جبران این خشکی، چربی بیشتری ترشح میکند که در نهایت موها را بیش از حد چرب میکند. در ادامه چند توصیه کلی برای کاهش چربی موهای کودکان آورده شده است:
- تمیز کردن روزانه برس مو: چون ممکن است چربی مو روی آن جمع شود.
- بازی نکردن با موها: دست زدن زیاد به موها و برس کشیدن زیاد، غدد چربی را تحریک میکنند و چربی بیشتری تولید میشود.
- عدم استفاده از وسایل داغ مانند اتوی مو
5. موخوره موی کودکان
هنگامی که چربی تولیدشده توسط پوست سر به نوک مو نمیرسد، این قسمت از مو خشک میشود و با گذشت زمان میشکند. موخوره میتواند نشانه این باشد که موهای کودک باید کوتاه شوند. حتی اگر قصد دارید موهای فرزندتان را بلند کنید، هر از گاهی برای جلوگیری از این مشکل، موهای او را نوکگیری کنید.
چنانچه موها به موقع قیچی نخورند، ممکن است موخورهها بزرگتر شوند و به ریشه مو برسند. در این وضعیت ممکن است مجبور شوید برای رهایی از موخوره، طول بیشتری از موهای کودک را قیچی کنید.
یادتان باشد حرارت میتواند موخوره را بدتر کند، بنابراین بهتر است برای مرتب کردن موهای کودک از سشوار یا اتوی مو استفاده نکنید. برای کاهش موخوره، میتوانید از روغنهای مخصوص مو روی نوک موها استفاده کنید. همچنین از برس کشیدن و شامپو زدن بیش از حد موهای کودک خودداری کنید، چون این کارها هم ممکن است موخوره را بیشتر کنند.
6. شپش موی کودکان
شپش سر یکی از مشکلات شایع میان کودکان بهویژه در سنین مدرسه است که از طریق تماس مستقیم سر با سر یا استفاده مشترک از وسایلی مانند شانه، کلاه و بالش منتقل میشود. شپش حشرهای کوچک و بدون بال است که از خون پوست سر تغذیه میکند و تخمهای خود را که رشک نام دارند، به ساقه موها میچسباند.
این تخمها به رنگ سفید یا خاکستری هستند و بهراحتی با شوره اشتباه گرفته میشوند؛ اما برخلاف شوره بهسختی از مو جدا میشوند. شپش سر باعث بیماری خطرناکی نمیشود، اما بسیار خارشآور و آزاردهنده است و میتواند به تحریک و عفونت پوستی منجر شود.
علائم اصلی شپش سر شامل خارش شدید پوست سر، وجود نقاط قرمز یا زخمهای کوچک ناشی از خاراندن و مشاهده تخمهای سفید رنگ روی موها، بهویژه در پشت گوشها و نزدیکی گردن است.
درمان شپش سر معمولاً با استفاده از شامپوهای ضد شپش که حاوی موادی مانند پرمترین یا مالاتیون هستند انجام میشود. این شامپوها باید طبق دستور پزشک یا راهنمای دارو مصرف شوند و معمولاً نیاز است پس از ۷ تا ۱۰ روز دوباره استفاده شوند تا تخمهای باقیمانده هم از بین بروند.
شانه کردن مو با شانههای دندانهریز مخصوص شپش برای خارج کردن تخمها و شپشهای مرده بسیار مؤثر است. همچنین، ضدعفونی کردن وسایلی مانند ملحفه، لباس، شانه و کلاه با شستوشو در آب داغ نیز نقش مهمی در جلوگیری از عود بیماری دارد.
سخن پایانی
در این مقاله از مجله داروخانه آنلاین زیوش به این موضوع پرداختیم که موهای کودکان، درست مانند دیگر بخشهای بدنشان، حساس و آسیبپذیر است و ممکن است دچار مشکلاتی مثل ریزش مو، خشکی، چربی بیش از حد، موخوره یا حتی آلودگیهایی مانند شپش شود. این مشکلات گاهی ناشی از عوامل محیطی هستند و گاهی هم میتوانند نشانهای از کمبودهای تغذیهای یا بیماریهای زمینهای باشند.
مراقبت صحیح، تغذیه مناسب و مراجعه بهموقع به پزشک نقش مهمی در حفظ سلامت و زیبایی موهای کودکان دارد. همچنین، توجه به تغییرات ظاهری مو میتواند به تشخیص زودهنگام مشکلات و جلوگیری از پیشرفت آنها کمک کند.
سؤالات متداول
1. آیا ریزش مو در کودکان طبیعی است؟
بله، گاهی ریزش مو در دوران نوزادی یا پس از بیماریهای شدید طبیعی است؛ اما ریزش شدید یا سکهای نیاز به بررسی و ارزیابی پزشکی دارد.
2. آیا شپش سر فقط در کودکان مدرسهای دیده میشود؟
این مشکل بیشتر در کودکان مدرسهای رایج است؛ اما هر کسی که در تماس نزدیک با فرد آلوده باشد، ممکن است مبتلا به شپش شود.
3. خشکی بیش از حد موی کودک نشانه چیست؟
این مشکل ممکن است بهخاطر کمبود برخی ویتامینها، استفاده زیاد از سشوار یا حتی بیماریهایی مثل کمکاری تیروئید باشد.
4. چند بار در هفته باید موی کودک را شست؟
معمولاً شستن موها دو تا سه بار در هفته کافی است. شستوشوی بیش از حد ممکن است باعث خشکی و تحریک پوست سر شود.
5. آیا میتوان برای کودکان از محصولات مو مثل ماسک و روغن استفاده کرد؟
بله، میتوان از محصولات مو مانند ماسک و روغن برای کودکان استفاده کرد؛ اما این محصولات باید مخصوص کودکان، ملایم و فاقد مواد شیمیایی قوی باشند. همچنین بهتر است پیش از استفاده از آنها با پزشک یا داروساز مشورت کنید.
نویسنده: امیرحسین بزرگی
ناظر علمی: دکتر علی سالاری تبار و امیرحسین ملک زاده