قرص خواب؛ راه‌حلی نوین برای جلوگیری از آلزایمر یا یک امید واهی؟

محققان دانشگاه واشنگتن در سنت لوئیس به‌تازگی کشف کردند که مصرف داروی خواب‌آور سوورکسانت ممکن است به کاهش تجمع پروتئین‌های مرتبط با بیماری آلزایمر کمک کند. این مطالعه نشان می‌دهد افرادی که این دارو را مصرف می‌کردند، کاهش جزئی در پروتئین‌های آمیلوئید بتا و تائو را داشتند. اگرچه این یافته‌ها امیدواری‌هایی برای پیشگیری از زوال شناختی ایجاد می‌کند، اما نیاز به تحقیقات بیشتری برای تأیید اثرات طولانی‌مدت این دارو وجود دارد.

محققان دریافتند افرادی که به‌مدت دو شب در کلینیک خواب، داروی سوورکسانت را برای درمان بی‌خوابی مصرف کردند، شاهد کاهش جزئی در دو پروتئین آمیلوئید بتا و تائو بودند که در بیماری آلزایمر تجمع می‌یابند. اختلالات خواب می‌تواند نشانه‌ی هشداردهنده‌ی اولیه بیماری آلزایمر باشد که قبل از سایر علائم مانند از دست دادن حافظه و افت شناختی رخ می‌دهد. محققان معتقدند که اصلاح خواب می‌تواند یکی از راه‌های جلوگیری از بیماری آلزایمر باشد، زیرا خواب آسوده به مغز اجازه می‌دهد پروتئین‌های اضافی و سایر محصولات دفعی روزانه را تخلیه کند.

اگرچه قرص‌های خواب‌آور ممکن است در این زمینه کمک کنند، اما برای افرادی که نگران ابتلا به آلزایمر هستند، هنوز زود است که این موضوع را به‌عنوان دلیلی برای شروع مصرف قرص‌های خواب تفسیر کنند. مصرف طولانی‌مدت قرص‌های خواب‌آور راه‌حل ایده‌آلی برای افراد کم‌خواب نیست؛ زیرا به‌راحتی می‌توان به آن‌ها وابسته شد و همچنین ممکن است باعث خواب‌های سطحی به‌جای خواب عمیق شود. در حال حاضر، این دارو برای درمان بی‌خوابی تأیید شده و ایمن است، اما باید در مصرف آن به‌عنوان درمان پیشگیرانه‌ی آلزایمر احتیاط کرد.

منبع: ScienceAlert