اختلال ارگاسم (آنورگاسمی) در زنان و مردان | علائم، علل و روش‌های درمان

رضایت از رابطه جنسی یکی از مهم‌ترین ارکان رابطه است. رابطه جنسی بدون لذت، آزاردهنده است و ممکن است باعث نابودی زندگی زناشویی ‌شود. مشکلات جنسی، رابطه جنسی را از یک تجربه‌ی آرامش‌بخش و رضایت‌بخش، به یک معضل تبدیل می‌کنند و در نهایت باعث نگرانی و اضطراب زوجین می‌شود. یکی از این مشکلات جنسی شایع، اختلال ارگاسم است که با افزایش شناخت بیشتر طرفین از بدن خود و دیگری، انجام تمرینات مرتبط و استفاده از راهکارهای درمانی می‌توان به بهبود هرچه سریع‌تر آن کمک کرد.

تیم علمی زیوش قصد دارد تا به منظور افزایش آگاهی زوجین از علل مشکلات آنها در طول روابط، در طی این مقاله به بررسی کامل اختلال ارگاسم و استراتژی‌های درمانی آن بپردازد. با ما همراه باشید.

اختلال ارگاسم یا آنورگاسمی چیست؟

ارگاسم به معنی اوج لذت جنسی هنگام نزدیکی است که با انقباض عضلات لگن همراه است. بعضی افراد ممکن است ارگاسم را تجربه نکنند یا به سختی به ارگاسم برسند یا ارگاسم آن‌ها شدت کمی داشته باشد. بعضی افراد هم ممکن است هنگام آمیزش احساس ارگاسم قریب‌الوقوع داشته باشند اما ارگاسمی اتفاق نیفتد و باعث ناامیدی جنسی ‌شود. در صورتی‌که تحریک جنسی کافی وجود داشته باشد، اما فرد به ارگاسم نرسد، ممکن است به اختلال ارگاسم یا آنورگاسمی (anorgasmia) مبتلا باشد. زنان بیشتر از مردان دچار اختلال ارگاسم هستند. میزان تحریک جنسی که هر زن برای رسیدن به ارگاسم نیاز دارد، متفاوت است. بیشتر زنان از طریق تحریک کلیتوریس هنگام دخول یا با تحریک مستقیم به ارگاسم می‌رسند. اختلال ارگاسم زمانی نیاز به درمان پیدا می‌کند که حداقل به مدت شش ماه وجود داشته باشد و باعث حس پریشانی و افسردگی فرد شود. بسیاری از افراد ممکن است در طول زندگی به مدت کوتاهی این مشکل را تجربه کنند؛ اما بین 10 تا 15 درصد زنان در زندگی خود هرگز ارگاسم را تجربه نکرده‌اند.

خلاصه: اختلال ارگاسم یا عدم رسیدن به اوج لذت جنسی، مشکلی شایع در بین هر دو جنس است. این مشکل ممکن است به صورت مقطعی نیز بروز کند.

 

علل بروز اختلال ارگاسم یا آنورگاسمی چیست؟

برای ارگاسم، بدن و ذهن در یک فرآیند پیچیده با هم کار می‌کنند. هر دو عامل برای رسیدن به ارگاسم لازم هستند. علل مختلفی باعث اختلال ارگاسم می‌شوند. چند مورد از این علل عبارتند از:

• عوامل روانی: زنانی که افسردگی دارند، 2 تا 4 برابر بیشتر از دیگر زنان به اختلال ارگاسم مبتلا می‌شوند. همچنین اضطراب، بی‌خوابی، نگرانی درباره‌ی رابطه جنسی و نداشتن افکار جنسی، می‌توانند باعث اختلال ارگاسم شوند. علاوه‌ بر این، تجاوز و سوء‌استفاده جنسی نیز یک عامل اختلال ارگاسم است.
• مشکلات رابطه: ممکن است مشکلاتی که زوجین با هم دارند، منجر به اختلال ارگاسم شود.
• عوامل فرهنگی‌اجتماعی: احساس گناه، عدم توجه به نیازهای زن در رابطه و باورهای نادرست درباره رابطه جنسی در بعضی فرهنگ‌ها، می‌تواند علت بروز اختلال ارگاسم باشد.
• اختلالات فیزیکی: دیابت، آسیب به نخاع، بیماری MS (مولتیپل اسکلروزیس) و ناهنجاری‌های ناحیه‌ی تناسلی، ممکن است باعث اختلال ارگاسم شوند. جراحی‌های لگن و رادیوتراپی لگن نیز ممکن است علت اختلال ارگاسم باشند.
• مصرف الکل و مواد مخدر: سیگار، الکل و مواد مخدر باعث اختلال ارگاسم و کاهش میل جنسی می‌شوند.
• داروها: داروهای ضد افسردگی به‌خصوص داروهای دسته‌ی SSRIها، داروهای آنتی‌سایکوتیک به‌خصوص نسل اول ممکن است عوارض مربوط به مشکلات جنسی ایجاد کنند. اگر داروهای ضد افسردگی یا آنتی‌سایکوتیک مصرف می‌کنید و اختلال ارگاسم را تجربه می‌کنید، حتماً با پزشک یا داروساز مشورت کنید.

در زنان ممکن است علت‌های دیگری مانند یائسگی، درد لگن به علت اندومتریوز، سفتی عضلات واژن(واژینیسموس) و خشکی واژن باعث اختلال ارگاسم شود.

خلاصه: بروز اختلال ارگاسم علت‌های زیادی دارد؛ اصلی‌ترین دلایل بروز این اختلال، مصرف الکل، داروها، عوامل روانی و مشکلات رابطه است.

 

اختلال ارگاسم در مردان

در بیشتر مردان، انزال و ارگاسم به طور همزمان اتفاق می‌افتد. بیشتر مردان در طول عمر خود، در عملکرد انزال دچار مشکلاتی می‌شوند. این مشکلات شامل انزال زودرس، انزال دیررس و اختلال نعوظ است. علل اختلال ارگاسم در آقایان، بالا رفتن سن، اضطراب، مشکلات رابطه، اختلالات تیروئید یا مصرف دارو است. برای کسب اطلاعات بیشتر، مقاله‌ی مربوط به انزال زودرس و انزال دیررس را پیشنهاد می‌کنیم.

خلاصه : در مردان بیشتر مشکلات شامل انزال زودرس، انزال دیررس و اختلال نعوظ است. علل اختلال ارگاسم در آقایان، بالا رفتن سن، اضطراب، مشکلات رابطه، اختلالات تیروئید یا مصرف دارو است.

 

تشخیص اختلال ارگاسم

برای تشخیص اختلال ارگاسم باید به پزشک مراجعه کنید. پزشک شما علاوه‌بر معاینه‌ی فیزیکی، درباره رابطه‌ی جنسی شما، داروهایی که مصرف می‌کنید و بیماری‌های دیگری که دارید سوالاتی از شما می‌پرسد. اختلال ارگاسم می‌تواند اولیه یا ثانویه باشد. در اختلال ارگاسم اولیه، بیمار هیچ‌وقت تجربه‌ی ارگاسم را نداشته است؛ اما در اختلال ارگاسم ثانویه، بیمار قبلاً تجربه‌ی ارگاسم را داشته است و به علل مختلفی دچار اختلال ارگاسم شده است. در اختلال ارگاسم موقعیتی، بیمار فقط در شرایط خاصی، مانند خودارضایی، به ارگاسم می‌رسد؛ اما در اختلال ارگاسم عمومی، بیمار هیچ‌گونه تجربه‌ی ارگاسم را ندارد.

خلاصه: مسیر اصلی تشخیص ارگاسم معاینه فیزیکی و دریافت شرح حال است. در صورت مشاهده اختلال ارگاسم، در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنید.

درمان اختلال ارگاسم

زنان برای درمان باید به پزشک متخصص زنان و آقایان به پزشک متخصص اورولوژی باید مراجعه کنند. در صورت نیاز، مراجعه به روانپزشک و مشاور سکسولوژیست نیز کمک‌کننده است. اولین مرحله درمان، آموزش بیمار است. آموزش بیمار و زوج او درباره‌ی آناتومی و عملکرد جنسی بسیار مؤثر است. در طی این آموزش، مشکلات رابطه‌ی زوجین و باورهای اشتباه آن‌ها اصلاح می‌شود. دیگر روش‌های درمانی نیز به شرح زیر است:

رفتار درمانی شناختی

مداخلات مختلف بر پایه‌ی روان‌درمانی، در درمان اختلال ارگاسم مؤثر است. یکی از این روش‌ها رفتار درمانی شناختی است. در این روش، اضطرابی که باعث اختلال در رابطه‌ی جنسی می‌شود، افکار اشتباهی که از ارگاسم جلوگیری می‌کند و مشکلاتی که در رابطه‌ی زوجین وجود دارد، برطرف می‌شوند.

دارودرمانی

برای درمان اختلال ارگاسم، دارودرمانی توصیه نمی‌شود؛ با این‌حال، اثرات قابل توجهی از موارد زیر دیده می‌شود:

• داروی سیلدنافیل
• اکسی‌توسین
• کرم‌های موضعی گشاد‌کننده‌ی عروق

علاوه بر این‌ها، انجام عمل‌های زیبایی ناحیه‌ی تناسلی نیز می‌تواند در رفع اختلال ارگاسم مؤثر باشد.

روش‌های درمانی دیگر

ورزش کگل نیز در مواردی باعث افزایش عملکرد جنسی می‌شود. برای انجام ورزش کگل باید مثانه‌تان خالی باشد. این ورزش را به صورت نشسته یا درازکشیده می‌توانید انجام دهید. در این ورزش باید عضلات لگن خود را منقبض کنید. برای پیدا کردن عضلات خود، سعی کنید عضلاتی که با آن ادرار خود را نگه می‌دارید، پیدا کنید. عضلات لگن خود را به مدت 3 تا 5 ثانیه منقبض کنید، سپس به مدت 3 تا 5 ثانیه عضلات خود را استراحت دهید. این تمرین را به تعداد 10 بار و سه مرتبه در روز انجام دهید.

خلاصه: روش‌های درمانی اختلال ارگاسم، شامل روان‌درمانی، دارودرمانی و تمرینات ورزشی است. روان‌درمانی شناختی بهترین مسیر درمانی اختلال ارگاسم است.

 

سخن پایانی

اختلال ارگاسم یک مشکل جنسی رایج است که می‌تواند تأثیر عمیقی بر رضایت جنسی و کیفیت زندگی فرد و روابط زناشویی داشته باشد. این اختلال به دلایل مختلف روانی، جسمانی، دارویی و فرهنگی ایجاد می‌شود و ممکن است زنان بیشتر از مردان به آن مبتلا شوند. با این‌حال، با مراجعه به پزشک و استفاده از روش‌های درمانی مناسب مانند آموزش، مشاوره و رفتاردرمانی، می‌توان اختلال ارگاسم را مدیریت و درمان کرد. آگاهی از عملکرد جنسی و ارتباط بهتر با شریک زندگی نقش مهمی در بهبود این اختلال دارد.

 

سوالات پرتکرار

• آیا اختلال ارگاسم فقط در زنان اتفاق می‌افتد؟

خیر، هرچند اختلال ارگاسم بیشتر در زنان دیده می‌شود، اما مردان نیز ممکن است به این مشکل دچار شوند. در مردان این اختلال بیشتر با مشکلات انزال مانند انزال زودرس یا دیررس همراه است.

• آیا اختلال ارگاسم خودبه‌خود برطرف می‌شود؟

در برخی موارد ممکن است اختلال ارگاسم به‌طور موقتی اتفاق بیفتد و با تغییر در شرایط روانی یا جسمانی برطرف شود. اما اگر این مشکل مزمن شود و به مدت شش ماه یا بیشتر ادامه یابد، نیاز به درمان و مشاوره پزشکی دارد.

• چه عواملی باعث اختلال ارگاسم می‌شوند؟

اختلال ارگاسم می‌تواند به دلیل عوامل روانی (اضطراب، افسردگی)، جسمانی (بیماری‌هایی مثل دیابت، MS)، مصرف داروها (مثل داروهای ضدافسردگی) یا مشکلات فرهنگی و اجتماعی ایجاد شود.

• آیا اختلال ارگاسم با دارو درمان می‌شود؟

معمولاً دارودرمانی برای اختلال ارگاسم توصیه نمی‌شود، اما در برخی موارد مصرف داروهایی مانند سیلدنافیل یا کرم‌های موضعی ممکن است کمک‌کننده باشد. به طور کلی، تمرکز درمان بر روش‌های غیر دارویی مانند رفتاردرمانی شناختی و مشاوره است.

• چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنیم؟

اگر فرد به مدت شش ماه یا بیشتر نتواند ارگاسم را تجربه کند و این موضوع باعث نگرانی و اضطراب او شود، بهتر است به پزشک متخصص زنان، اورولوژی یا روانپزشک مراجعه کند تا علت دقیق مشخص و درمان مناسب آغاز شود.