فشار خون ریوی

شریان‌ ریوی رگ‌های خونی هستند که خون را از قلب به ریه‌ منتقل می‌کنند. شریان ریوی، دریچه شریان ریوی و یا سرخرگ‌های ریه ممکن است به علل مختلف مانند تنگی یا انسداد، دچار اختلال در عملکرد شوند. وقتی این اتفاق می‌افتد، آن‌ها دیگر نمی‌توانند به اندازه کافی، خون را به ریه‌ها منتقل کنند؛ که این امر باعث افزایش فشار در عروق ریوی (به طور غیرطبیعی) شده و در نتیجه فشار بیشتری به قلب وارد می‌کند. چون این افزایش فشار در شرایین ریوی به فضای عقب‌تر از خود، یعنی قلب، پس زده می‌شود و قلب برای انتقال خون به ریه باید بر فشار بیشتری غلبه کند. با گذشت زمان و در اثر درمان نشدن، همین امر باعث تضعیف قلب شده و به مرور زمان می‌تواند نارسایی قلبی ایجاد کند و حتی موجب افزایش خطر مرگ شود.

برای کمک به درک بهتر این موضوع، نحوه کار عروق ریوی توضیح داده شده است:

بدن انسان دارای دو مجموعه اصلی از رگ‌های خونی است که خون را از قلب به بدن توزیع می‌کنند. یک مجموعه خون را از بخش راست قلب به ریه‌ها و دیگری خون را از بخش چپ قلب به بقیه بدن (گردش خون سیستمیک) پمپ می‌کند. وقتی پزشک یا پرستار فشار خون روی بازوی فرد را اندازه‏‌گیری می‌کند، در واقع فشارهای موجود در گردش خون سیستمیک را اندازه‏‌گیری می‌کند. وقتی این فشارها به طور غیرطبیعی زیاد باشند، فرد، مبتلا به فشار خون بالا (فشار خون سیستمیک) تشخیص داده می‌شود.

بخشی از گردش خون، که خون را از سمت راست قلب به ریه‌ها و از ریه به سمت چپ قلب توزیع می‌کند، به عنوان گردش خون ریوی شناخته می‌شود. بطن راست برای دریافت اکسیژن، خونی را که از بدن به قلب وارد می‌شود به عروق ریوی پمپ می‌کند. فشارها در عروق ریه (شریان‌های ریوی) به طور معمول از فشارهای موجود در گردش سیستمیک، به مقدار قابل توجهی کمتر هستند.

هنگامی‌‌که فشار خون در شریان و وریدهای ریوی افزایش می‌یابد، از آن به عنوان فشار خون ریوی یاد می‌شود. این امر معمولاً هنگامی‌ اتفاق می‌افتد که فشار ورید ریوی افزایش یابد، که اصطلاحاً به آن فشار خون وریدی ریوی (PVH) گفته می‌شود. این فشار به سمت راست قلب و عروق ریوی منتقل می‌شود. نتیجه آن افزایش فشار ریوی در کل گردش خون ریوی است. بعضی از این‌ها انتقال مستقیم فشار از سیستم وریدی به سمت عقب است و برخی دیگر می‌تواند از انقباض واکنشی عروق ریوی حاصل شود.

فشار خون ریوی در اثر انقباض یا سفت شدن شریان‌های ریوی که خون را به ریه‌ها تأمین می‌کند و به اصطلاح فشار خون شریانی ریوی (PAH) به وجود می‌آید، اغلب کمتر رخ می‌دهد.

چه فشار خون وریدی ریوی باشد و چه فشار خون شریانی، پمپاژ خون از طریق ریه‌ها برای قلب دشوارتر می‌شود. این فشار روی قلب، منجر به بزرگ شدن بطن راست می‌شود و در نهایت مایعات می‌توانند در کبد و سایر بافت‌ها مانند پاها جمع شوند.

درنتیجه، فشار خون ریوی (Pulmonary Hypertension)، فشار خون بالا در سیستم قلب به ریه است که خون تازه (اکسیژن دار) را به قلب می‌رساند؛ در حالی که خون مصرفی (کم اکسیژن) را به ریه‌ها باز می‌گرداند.

علائم فشار خون ریوی چیست؟

گاهی اوقات تشخیص علائم و نشانه‌های فشار خون ریوی دشوار است، زیرا ممکن است در ابتدا علامت خاصی نداشته باشد یا علائم مشابه سایر بیماری‌ها را بروز دهد. افراد ممکن است سال‌ها قبل از تشخیص فشار خون ریوی، علائم داشته باشند. این علائم ممکن است با گذشت زمان بدتر شوند و در نهایت منجر به عوارض جدی مانند نارسایی قلب راست شوند.

اما به طور کلی در اغلب موارد، تنگی نفس یا سبکی سر در حین فعالیت، اولین علامت است. با تشدید بیماری، علائم می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

افزایش تنگی نفس حین فعالیت‌های معمول مانند بالا رفتن از پله
خستگی مزمن
درد یا احساس فشار در قفسه سینه
افزایش ضربان قلب
درد در سمت راست بالای شکم
کاهش اشتها
سرگیجه یا کاهش سطح هوشیاری
تورم در اندام‌ها و یا تجمع مایع در شکم
کبودی لب

تشدید فشار خون ریوی، معمولاً توانایی فرد برای ورزش و انجام سایر فعالیت‌ها را محدود می‌کند.

چه افرادی مستعد ابتلا به فشار خون ریوی هستند؟

عوامل بسیاری می‌تواند در به وجود آمدن فشار خون ریوی موثر باشد. این مساله می‌تواند رسیدن به تشخیص قطعی را دشوار کند. گاهی اوقات این بیماری ارثی است. به این معنا که ژن از والدین به فرزند منتقل شده است. اما در باقی موارد که علت مشخص نیست، با فشار خون ریوی ایدیوپاتیک سروکار داریم.

اما به‌طور کلی، هرکدام از موارد زیر می‌تواند خطر ابتلا به فشار خون ریوی را افزایش دهد که در ادامه به توضیح هر یک از موارد می‏پردازیم:

سن
عوامل محیطی
سابقه خانوادگی و ژنتیک
عادت‌ها و سبک زندگی
داروها
سایر شرایط پزشکی
جنسیت

سن: خطر فشار خون ریوی با افزایش سن افزایش می‌یابد، اگرچه ممکن است در هر سنی رخ دهد. این بیماری معمولاً بین سن 30 تا 60 سال تشخیص داده می‌شود.

عوامل محیطی: در صورتی‌که در معرض آزبست یا سیلیس قرار بگیرید و یا مبتلا به عفونت ناشی از انگل‌هایی مانند شیستوزومیازیس یا اکینوکوکوس که کرم‌‏های نواری هستند شوید، ممکن است فشار خون ریوی در شما برزو پیدا کند. یا برای کسانی که در ارتفاعات بالا زندگی می‌کنند نیز احتمال ابتلا به فشار خون ریوی بیشتر از سایرین است.

سابقه خانوادگی و ژنتیک: برخی از اختلالات ژنتیکی مانند سندرم داون، بیماری مادرزادی قلبی و بیماری گودپاسچر (نوعی بیماری خودایمنی نادر است که در آن پادتن‌هایی علیه غشای پایه ریه و کلیه تولید می‌شود). می‌توانند خطر ابتلا به فشار خون ریوی را افزایش دهند. سابقه خانوادگی لخته شدن خون یا آمبولی ریه نیز خطر ابتلا به فشار خون ریوی را افزایش می‌دهد.

عادت‌ها سبک زندگی: عادات زندگی ناسالم می‌تواند خطر ابتلا به فشار خون ریوی را افزایش دهد. برای مثال مصرف مواد مخدری مانند کوکائین و آمفتامین و حتی سیگار کشیدن.

داروها: برخی از داروها ممکن است خطر ابتلا به فشار خون ریوی را افزایش دهند؛ از جمله:

داروهای شیمی‌‏درمانی برای درمان سرطان مانند داساتینیب، میتومایسین C و سیکلوفسفامید

مهارکننده‌های بازجذب سروتونین (SSRIs) برای درمان افسردگی و اضطراب که ممکن است در نوزادانی که مادران آن‌ها در دوران بارداری از این داروها استفاده کرده‌اند، باعث فشار خون شریانی ریوی شود.

داروهای کاهش وزن مانند فن فلورامین و دکسفن فلورامین، که برای کاهش وزن در ایالات متحده تأیید نشده‌اند.

سایر شرایط پزشکی

فشار خون ریوی ثانویه: هنگامی که فشار خون ریوی به دلیل بیماری دیگری ایجاد شود، فشار خون ریوی ثانویه نامیده می‌شود. مشکلات تنفسی مانند آمفیزم و برونشیت مزمن و همچنین آپنه خواب از علل شایع بروز فشار خون ریوی ثانویه هستند. شرایط پزشکی دیگری نیز وجود دارند که امکان خطر ابتلا به فشار خون ریوی را افزایش می‌دهند، ازجمله:

اختلالات انعقاد خون: لخته شدن خون در عروق ریوی (آمبولی ریه)، افزایش تعداد پلاکت‌های خون، هم‌چنین شرایطی که احتمال لخته شدن خون را افزایش می‌دهند، مانند کمبود پروتئین S وC ، ترومبوفیلی فاکتور V Leiden پیوند خارجی، آنتی ترومبین کمبود III و سندرم آنتی فسفولیپید پیوند خارجی.
بیماری مزمن کلیوی
بیماری‌هایی که ساختار دیواره قفسه سینه را تغییر می‌دهند، مانند اسکولیوز
عفونت‌هایی مانند هپاتیت B یا C
بیماری‌های کبدی مانند سیروز
برداشتن طحال از طریق جراحی
بیماری‌های تیروئید
نارسایی احتقانی قلب
نقص‌های مادرزادی در قلب
عفونت HIV
بیماری‌های بافت همبند، مانند لوپوس یا اسکلرودرمی
فیبروز ریوی (بیماری که باعث ایجاد زخم در ریه می‌شود)

جنسیت: به طور کلی فشار خون ریوی با انواع خاصی از نارسایی قلبی در زنان شایع‏‌تر از مردان است.

انواع فشار خون ریوی

از نظر سازمان بهداشت جهانی، پنج گروه فشار خون ریوی وجود دارد:

گروه 1 فشار خون شریانی ریوی (PAH): گروه 1 PAH شامل فشار خون ریوی است که علت مشخصی ندارد و ارثی است؛ ناشی از داروها یا سموم بوده و هم‌چنین به‌دلیل شرایطی مانند بیماری‌های بافت همبند، عفونتHIV ، بیماری کبد، بیماری قلبی مادرزادی، کم‌خونی داسی شکل یا شیستوزومیازیس است. یا ناشی از شرایطی است که بر رگ‌ها و عروق خونی کوچک ریه‌ها تأثیر می‌گذارد.
فشار خون ریوی گروه 2: فشار خون ریوی گروه 2 اغلب با بیماری قلب چپ، مانند بیماری دریچه میترال یا افزایش فشار خون مزمن (پرفشاری مزمن) همراه است. بیماری قلبی چپ شایع‌ترین علت فشار خون ریوی است.
فشار خون ریوی گروه 3: این گروه با مشکلات ریوی مانند بیماری مزمن انسدادی ریه (COPD) و بیماری بینابینی ریه و همچنین آپنه خواب و سایر اختلالات تنفسی مرتبط با خواب همراه است.
فشار خون ریوی گروه 4: شامل فشار خون ریوی ناشی از وجود لخته در عروق ریوی یا اختلالات کلی مربوط به لخته شدن است.
فشار خون ریوی گروه 5: شامل فشار خون ریوی است که توسط سایر اختلالات ایجاد می‌شود. نمونه‌هایی از این بیماری‌ها یا اختلالات خونی مانند پلی‌سیتمی‌ورا و ترومبوسیتمی ضروری است. اختلالات سیستمیک مانند سارکوئیدوز و واسکولیت، اختلالات متابولیک مانند بیماری ذخیره تیروئید و گلیکوژن و سایر شرایط، مانند بیماری‌های کلیوی و تومورهایی که بر شریان‌های ریوی فشار می‌آورند.

پیشگیری از فشار خون ریوی چگونه انجام می‏شود؟

پزشک شما تعیین می‌کند که آیا عوامل خطر شناخته شده‌ای دارید یا خیر. همچنین آیا لازم است تحت آزمایش غربالگری قرار بگیرید. غربالگری معمولاً انجام نمی‌شود مگر اینکه عوامل خطر مانند اسکلرودرمی در شما شناسایی شود. پزشک شما ممکن است راهکارهای پیشگیری را برای کاهش خطر ابتلا به فشار خون ریوی توصیه کند.

درمان فشار خون ریوی چیست؟

درمان این بیماری به‌صورت علامت درمانی انجام می‌شود. به این ترتیب که علائم را بهبود بخشد و پیشرفت بیماری را به تعویق اندازد. نوع درمانی که دریافت می‌کنید، کاملا بستگی به علت ایجاد فشار خون ریوی در شما دارد. اگر علت فشار خون ریوی شما مشخص باشد، درمان علت ممکن است وضعیتتان را بهبود بخشد. به عنوان مثال؛ اگر بیماری شما ناشی از بیماری ریوی است، ممکن است برای افزایش سطح اکسیژن خون، به اکسیژن درمانی نیاز داشته باشید. یا اگر ناشی از لخته شدن خون در ریه‌های شما باشد، احتمالاً از داروهای رقیق کننده خون برای جلوگیری از بزرگ شدن لخته‌‏ها استفاده می‌کنید.

چندین درمان وجود دارد که اغلب برای درمان فشار خون ریوی، صرف نظر از علت، استفاده می‌شود که شامل موارد زیر است:

دیورتیک‌ها (قرص‌ ادرارآور) که تجمع مایعات در بدن شما را کاهش می‌دهند.
رقیق کننده‌های خون که به پیشگیری از ایجاد لخته یا بزرگ شدن آن کمک می‌کنند.
اکسیژن درمانی که باعث افزایش سطح اکسیژن در خون شما می‌شود.
داروهای دیگری که رگ‌های خونی را گشاد می‌کنند و در اثر این گشاد شدن، افزایش جریان خون ایجاد می‌شود.

همچنین تغییر در شیوه زندگی، می‌تواند به شما کمک کند تا احساس بهتری داشته باشید. اگر سیگار می‌کشید، آن را ترک کنید. وزن متناسب داشته باشید، در برنامه خود از رژیم غذایی مغذی استفاده کنید و میزان استرس را در زندگی خود کاهش دهید. اگر خروپف شدید دارید یا علائم دیگری از آپنه خواب در شما بارز است، از پزشک خود بخواهید که در مورد خواب، این بیماری را تشخیص دهد. از پزشکتان بخواهید راه‌هایی را توصیه کند که بتوانید تا آن‌جا که ممکن است فعال بمانید؛ فعالیت منظم می‌تواند به بهبود توانایی شما در فعالیت‌های زندگی کمک کند. در برخی موارد شدید، برای افرادی که فشار خون ریوی دارند، درمان جراحی تشخیص داده می‌شود؛ که می‌تواند شامل پیوند ریه یا پیوند قلب و ریه باشد. در هر حال پزشک تصمیم می‌گیرد که چه نوع درمانی برای شما مناسب است.

فشار خون ریوی چگونه تشخیص داده می‏‌شود؟

علائم فشار خون ریوی می‌تواند شبیه علائم بسیاری از بیماری‌های دیگر باشد و دقیقا همین امر تشخیص را دشوار می‌کند. برای تشخیص فشار خون ریوی، ممکن است پزشک از شما سوالات مربوط به سابقه پزشکیتان را بپرسد و یک معاینه فیزیکی انجام دهد. احتمالاً پزشک اقداماتی را برای برآورد فشار خون در شریان‌های ریوی انجام می‌دهد. او همچنین می‌خواهد بداند قلب و ریه‌های شما چقدر خوب کار می‌کنند. اگر این اقدامات، فشاری بیش از حد معمول را در شریان‌های ریوی نشان دهند، فشار خون ریوی تشخیص داده می‌شود. این اقدامات می‌توانند شامل موارد زیر باشند:

یک آزمایش تنفسی به نام آزمایش عملکرد ریه
اکوکاردیوگرافی (اکو) جهت بررسی عملکرد قلب و عروق
آزمایش خون از جهت تعداد پلاکت‌ها برای بررسی احتمال ایجاد لخته
بررسی کم‌خونی که خود می‌تواند موجب افزایش فشار وارد بر قلب شود
سی تی اسکن یا تصویربرداری از قفسه سینه برای برسی سایز قلب و عروق اطراف قلب
نوار قلب(ECG یا EKG) برای بررسی ریتم و ضربان قلب

بعد از این‌که پزشک تشخیص دهد مبتلا به فشار خون ریوی هستید، نوبت به بررسی شدت بیماری می‌رسد. برای این منظور، ممکن است تست ورزش را تجویز شود. این آزمایش سطح فعالیت شما و میزان عملکرد ریه‌ها و قلب را هنگام ورزش اندازه‏‌گیری می‌کند. همچنین می‌توان در طول درمان نیز، تست را انجام داد تا مشخص شود درمان تا چه اندازه پیشرفت دارد.

آیا می‌توان از فشار خون ریوی جلوگیری یا اجتناب کرد؟

متاسفانه نمی‌توان کاملا از فشار خون ریوی جلوگیری کرد اما می‏توان برای جلوگیری از سایر شرایطی که می‌توانند باعث بروز این بیماری شوند، تلاش کرد. اقداماتی از قبیل: کنترل فشار خون، پیگیری بیماری‌های قلبی، بیماری‌های کبدی و بیماری مزمن ریوی ناشی از مصرف دخانیات است.

همچنین در صورت مشخص شدن بیماری، پزشک برنامه درمانی شما را بر اساس علت بیماری تعیین می‌کند. پزشک شما ممکن است تغییرات در سبک زندگی، دارو یا سایر روش‌های درمانی را برای جلوگیری از تشدید علائم، افزایش توانایی شما برای ورزش، بهبود عملکرد قلب و اطمینان از کیفیت بهتر زندگی توصیه کند. به‌طور کلی هیچ درمانی برای فشار خون ریوی وجود ندارد مگر اینکه علت بیماری کاملا مشخص باشد و یا بیماری زمینه‌ای را بشناسیم.

سابقه پزشکی و معاینه فیزیکی چگونه بررسی می‏شود؟

ممکن است پزشک از شما در مورد علائم و نشانه‌هایی که تجربه کرده‌‏اید و عوامل خطر، مانند سایر بیماری‌های پزشکی که دارید، سوال کند. همچنین ممکن است یک معاینه فیزیکی انجام دهد تا به دنبال نشانه‌هایی باشد که احتمال می‌رود به تشخیص بیماری شما کمک کند. به عنوان بخشی از این آزمایش، پزشک شما ممکن است موارد زیر را انجام دهد:

بررسی اندازه سطح اکسیژن در خون (این کار ممکن است با پالس‌اکسی‌متری انجام شود، که در آن یک پروب روی انگشت شما قرار می‌گیرد تا سطح اکسیژن شما را بررسی کند)
معاینه کبد، برای بررسی حجم آن
در حین معاینه فیزیکی با استفاده از گوشی پزشکی، سمع قلب انجام می‌شود که در صورت وجود صدای غیرطبیعی (سوفل) ممکن است اقدامات بیشتر جهت بررسی از نظر بیماری‌های قلبی عروقی انجام شود.
بررسی برجسته بودن رگ‌های گردن
بررسی وجود تورم در اندام‌ها یا تجمع مایعات در شکم
فشار خون خود را اندازه‏گیری کنید

چه تغییراتی در شیوه زندگی می‌تواند به وضعیت شما کمک کند؟

بسته به علت فشار خون ریوی، پزشک ممکن است تغییراتی در سبک زندگی را توصیه کند:

ترک سیگار: چرا که سیگار کشیدن علائم فشار خون ریوی را بدتر می‌کند.
رژیم غذایی سالم: با مصرف انواع میوه‌ها، سبزیجات، غلات کامل و پروتئین بدون چربی، مرغ، ماهی و شیر کم چرب یا بدون چربی. هم‌چنین رژیم غذایی شما باید دارای چربی، کلسترول، سدیم و قند کم باشد. در نتیجه با مصرف کم‌تر نمک (که در کاهش فشار خون یا کلسترول موثر است) می‌توان به کنترل مایعات در بدن کمک کرد که همین امر می‌تواند موجب بهبود عملکرد قلب شود.
مراقبت از وزن: ثبت روزانه وزنتان می‌تواند به شما در آگاهی از افزایش سریع وزن کمک کند؛ که ممکن است نشانه بدتر شدن فشار خون ریوی شما باشد. با پزشک خود مشورت کنید تا ببینید آیا لازم است مقدار نمک و میزان ویتامین K را در رژیم غذایی خود محدود کنید؟ ویتامین K در سبزیجات برگ سبز و برخی روغن‌ها یافت می‌شود و ازدیاد این ویتامین می‌تواند بر نحوه عملکرد داروهای رقیق کننده خون تأثیر بگذارد.
فعالیت بدنی طبق توصیه و نظارت پزشک: سعی کنید تا جایی که می‌توانید فعال باشید. فعالیت‌های منظم مانند پیاده روی را در برنامه روزانه خود بگنجانید. از پزشک خود بپرسید که باید از انجام چه نوع فعالیت‌هایی اجتناب کنید. این موارد می‌تواند شامل بلند کردن اجسام سنگین، نشستن در وان آب گرم یا سفر به مناطق مرتفع باشد.
اهمیت به مسائل روحی: زندگی با فشار خون ریوی می‌تواند باعث نگرانی، اضطراب، استرس یا افسردگی شما شود. در مورد احساسات خود با پزشکتان صحبت کنید. وی یا کمک مورد نیاز را به شما می‌دهد یا شما را به سمت مطلوب هدایت می‌کند؛ برای مثال صحبت با یک مشاور، استفاده از داروی ضد افسردگی، داشتن یک تیم مراقبتی یا یک گروه حمایتی برای افرادی که مبتلا به فشار خون ریوی هستند، می‌تواند در یادگیری نحوه کنار آمدن با این بیماری بسیار ارزشمند باشد.
توانبخشی فیزیکی: برای بهبود توانایی شما در ورزش و همچنین افزایش کیفیت زندگی.

توجه داشته باشید که تغییراتی که باید انجام دهید ممکن است به علت بیماری شما بستگی داشته باشد. با پزشک خود در مورد نوع تغییراتی که برای شما مناسب است صحبت کنید.

چه داروهایی برای درمان فشار خون ریوی وجود دارد؟

داروهای درمان فشار خون ریوی ممکن است شامل موارد زیر باشند:

ضد انعقاد یا رقیق کننده خون برای پیشگیری از تشکیل لخته در خون
دیجیتال یا دیگوکسین برای کنترل میزان پمپاژ خون در سراسر بدن
اقدامات جراحی جهت کاهش فشار وارد بر قلب از طریق گشاد گردن رگ‌ها، کارگذاری بالون
استفاده از واکسن‌های توصیه شده (اغلب شامل واکسن پنوموکوک و آنفولانزا) که هر سال در شروع فصل آنفولانزا تزریق می‌شود، تاثیر بسزایی در کنترل علائم فشار خون ریوی دارد

چه سوالات باید از پزشک خود بپرسید؟

از کجا می‌دانید علت فشار خون ریوی من چیست؟
آیا بیماری زمینه‌ای قابل درمان است؟
به چه نوع آزمایشاتی نیاز دارم؟ (آیا تحت پوشش بیمه هستند؟)
آیا ورزش کردن برای من بی‌خطر است؟ چه نوع ورزش‌هایی می‌توانم انجام دهم؟
من مشکلات سلامتی دیگری دارم. آیا درمان فشار خون ریوی بر درمان سایر مشکلات سلامتی من اثرگذار است؟
آیا نیاز به جراحی دارم؟ جراحی شامل چه مواردی است؟
آیا برای فشار خون ریوی به اکسیژن نیاز دارم؟

چند نکته قابل توجه در رابطه با فشار خون ریوی

در صورت امکان از رفتن به ارتفاع زیاد اجتناب کنید و برای هرگونه سفر هوایی یا بازدید از مکان‌های مرتفع، از قبل با پزشک خود مشورت کنید.
اگر قصد بارداری دارید، حتما ابتدا تصمیمتان را با پزشک خود در میان بگذارید، چرا که خطر عوارض بارداری افزایش می‌یابد.
سایر بیماری‌های پزشکی مانند COPD، بیماری‌های قلبی و آپنه خواب را درمان کنید.
علائم هشداردهنده عوارض جدی را بیاموزید و برنامه داشته باشید.
فشار خون ریوی، حتی در صورت درمان ممکن است منجر به عوارض جدی مانند نارسایی قلبی و آریتمی شود. علائم و نشانه‌‏های فشار خون ریوی و نحوه تشخیص عوارض احتمالی را بشناسید.
اگر داروی رقیق‏کننده خون مصرف می‌کنید، ممکن است خطر خون‌ریزی شما را افزایش ‌دهد. پس در صورت مشاهده هرگونه خون‌ریزی غیرطبیعی مانند خون در مدفوع، مدفوع سیاه، یا سرفه خونی، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید. اگر در حین مصرف داروی رقیق‏کننده خون زمین خوردید، حتما به پزشک خود اطلاع دهید. زیرا در این شرایط بیش از هر زمانی در معرض خون‌ریزی در داخل سر خود هستید.
برخی از درمان‌های فشار خون ریوی، باید از طریق یک خط طولانی مدت داخل وریدی انجام شود. در صورت مشاهده علائم عفونت، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید. علائم عفونت شامل: قرمزی، تورم یا ترشحات زرد رنگ در محل تزریق، تب و لرز می‌باشد.

حرف آخر

از آن‌جا که هیچ‏گونه درمان قطعی برای فشار خون ریوی وجود ندارد، باید خودتان مدیریت بیماری را بیاموزید. بهترین راه برای این کار این است که پس از تشخیص فشار خون ریوی، از برنامه درمانی که بین شما و پزشکتان ایجاد شده است، پیروی کنید. در صورت تغییر یا بدتر شدن علائم، با پزشک خود تماس بگیرید. همچنین از شرایطی که شما را به درمان اورژانسی نیازمند می‌کند، مطلع و آگاه باشید. مراقبت‌های منظم را دریافت کنید و نحوه نظارت بر وضعیت خود را بیاموزید. انجام این مراحل می‏تواند پیشرفت بیماری را کند کرده و وضعیت شما را بهبود بخشد. برنامه درمانی خاص شما بستگی به علت فشار خون ریوی و نیز میزان پیشرفت آن دارد.