آگونیستهای گیرنده GLP-1، مانند اوزمپیک، دستهای از داروها هستند که در ابتدا برای مدیریت دیابت نوع ۲ توسعه یافتند؛ این داروها سطح قند خون و اشتها را تنظیم میکنند؛ ترشح انسولین را افزایش میدهند؛ آزادسازی گلوکاگون را سرکوب میکنند؛ تخلیه معده را کند میسازند و با تأثیر بر مراکز اشتهای مغز، باعث ایجاد احساس سیری میشوند. با توجه به مطالعات بالینی که کاهش وزن قابلتوجهی را در میان بیماران استفادهکننده از آگونیستهای گیرنده GLP-1، مانند لیراگلوتاید و سماگلوتاید، نشان دادند، این داروها بهعنوان درمانی مؤثر برای چاقی نیز محبوبیت یافتهاند. فواید دوگانه آنها در کنترل قند خون و کاهش وزن، آنها را به انتخابی ترجیحی برای مدیریت دیابت و کاهش وزن تبدیل کرده است.
در فرایند طراحی و توسعه یک دارو، مقررات بسیاری باید رعایت شود تا دارو بتواند وارد چرخه مصرف شود. بخشی از این مقررات برای اطمینان از ایمنی دارو است. با این حال، حتی پس از ورود یک دارو به بازار، کنترل و بررسی آن متوقف نمیشود. گاهی ممکن است دارویی که برای مصرف تأیید شده است و چند سال از ورودش به بازار میگذرد، با دستیابی به دادههای جدید مصرفش متوقف شود و بهکلی از بازار جمعآوری شود.
با توجه به محبوبیت روزافزون آگونیستهای GLP-1، بهخصوص اوزمپیک، بررسی عوارض جانبی احتمالی این داروها به دغدغه بسیاری از محققان و مردم عادی تبدیل شده است. در مطالعات اخیر، این پرسش که «آیا ارتباطی بین مصرف آگونیستهای گیرنده GLP-1 و افزایش بروز افکار خودکشی وجود دارد یا خیر، مورد بررسی قرار گرفته است.» نتایجی که تاکنون بهدست آمدهاند، متناقض بودهاند. مطالعهای که بهتازگی انجام شده است، احتمال افزایش افکار مربوط به خودکشی بهواسطه مصرف این دسته از داروها را تأیید میکند. این مطالعه بیان میکند که این خطر برای افرادی که اختلال افسردگی یا اضطراب دارند، بیشتر مطرح است. با این حال، در برخی مطالعات دیگر این ارتباط رد شده است.
در مطالعات بالینی که برای تأیید داروی لیراگلوتاید (یکی از داروهای این دسته) انجام شد، بین افرادی که دارو را مصرف میکردند، تنها ۰.۳ درصد افزایش افکار خودکشی را تجربه کردند. این درصد بین افرادی که دارونما مصرف میکردند، حدود ۰.۱ گزارش شد. این تفاوت بهاندازهای اندک بود که باعث نگرانی نشود. این مطالعات همچنان در حال انجام است و سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) و سازمان تنظیم مقررات دارویی و محصولات بهداشتی بریتانیا اعلام کردهاند که در حال انجام تحقیقات مشابه هستند. با این حال، تاکنون نه سازمان غذا و داروی آمریکا و نه سازمان تنظیم مقررات بریتانیا این مسئله را بهعنوان یک موضوع نگرانکننده معرفی نکردهاند.
منبع: HealthLine