ضد جوش و آکنه

انتخاب محصول ضد جوش مناسب از اهمیت ویژه‌ای در مراقبت از پوست و کنترل جوش‌ها برخوردار است. برای انتخاب بهترین محصول ضد جوش، شناخت و درک ویژگی‌های اساسی این محصولات ضروری است. در ادامه، ویژگی‌های محصولات ضدجوش و آکنه را به عنوان یک راهکار برای درمان پوست و پیشگیری از این گونه مشکلات بررسی کرده و به جزئیات بیشتر نحوه مصرف آن ها می‌پردازیم.

روش‌های اساسی مبارزه با آکنه

• مهار باکتری‌های ایجاد کننده آکنه: محصولات ضد جوش و آکنه باید دارای ترکیباتی باشند که باکتری‌های مسبب جوش را کنترل کنند، به عنوان مثال،ترکیباتی مثل اسید سالیسیلیک و پراکسید بنزوئیل در این زمینه موثر هستند.

• لایه‌برداری از سلول‌های مرده پوست: محصولاتی که می‌توانند سلول‌های مرده پوست را برداشته و از انسداد منافذ پوست جلوگیری کنند، بسیار مفید هستند. موادی مانند آلفا هیدروکسی اسیدها (AHA) و بتا هیدروکسی اسیدها (BHA) در این زمینه کاربرد دارند.

• کاهش التهاب پوست: جلوگیری از التهاب پوست یکی از مهمترین هدف‌ها در درمان آکنه است. این کار با استفاده از ترکیبات ضد التهابی مانند چای سبز، رزماری یا آلوئه‌ورا ممکن است.

• کاهش چربی‌های اضافه پوست: محصولاتی که به کاهش چربی‌های اضافه پوست کمک می‌کنند، نقش مهمی در کنترل جوش‌ها دارند. ترکیباتی مانند اسید آزلائیک و رتینوئیدها در این زمینه بسیار موثر هستند.

انتخاب محصول ضد جوش و آکنه

بعد از آشنایی با روش‌های مبارزه با آکنه، باید محصولی انتخاب کرد که بهترین ترکیب از این عناصر را داشته باشد. همچنین، انتخاب محصول ضد جوش باید با توجه به نیاز و نوع پوست شما صورت گیرد؛ چرا که محصولات مختلف برای پوست چرب، خشک، حساس یا مختلط با یکدیگر متفاوت هستند و عملکرد متفاوتی دارند.

در نهایت، هدف اصلی انتخاب محصول ضد جوش مناسب، کنترل جوش‌ها، بهبود کیفیت پوست و جلوگیری از التهاب و آسیب به پوست است. اطلاعات دقیق‌تر و مشورت با یک متخصص پوست می‌تواند به شما در انتخاب محصول مناسب کمک کند.

رایج‌ترین دلایل ایجاد انواع جوش و آکنه در صورت

جوش‌ها به عنوان یکی از مشکلات پوستی، در زنان و مردان و حتی کودکان رایج هستند و چهار عامل اصلی به عنوان علت ایجاد آن‌ها شناخته می‌شوند:

1. تولید بیش از حد چربی: غدد چربی در پوست، مواد چربی تولید می‌کنند. افزایش نامتعادل این مقدار چربی می‌تواند منجر به انسداد فولیکول‌های مو و تشکیل جوش یا آکنه شود.

2. بسته شدن فولیکول‌های مو با چربی و سلول‌های پوستی مرده: اگر چربی و سلول‌های پوستی مرده فولیکول مو را مسدود کنند، این می‌تواند زمینه‌ی ایجاد جوش‌ها شود.

3. وجود باکتری‌ها: باکتری‌ها می‌توانند در فولیکول‌های مویی مسدود شده رشد کنند و التهاب ایجاد کنند.

4. فعالیت بیش از حد هورمون (آندروژن): افزایش سطح هورمون‌های آندروژن می‌تواند به افزایش تولید چربی توسط غدد چربی منجر شود و ایجاد جوش‌ها را تشدید کند.

معمولاً جوش‌ها در مناطقی از پوست که دارای بیشترین تعداد غدد چربی هستند، از جمله صورت، پیشانی، سینه، قسمت بالای پشت و شانه‌ها ایجاد می‌شوند.

انواع جوش‌های صورت و بدن

جوش‌ها به سه نوع متفاوت تقسیم می‌شوند:

• جوش‌های سرسفید: زمانی که فولیکول مو مسدود شده و به شکل یک توده سفید ظاهر می‌شود.

• جوش‌های سرسیاه: این نوع جوش وقتی ایجاد می‌شود که فولیکول مو مسدود شده و باز بماند، و باکتری‌ها و چربی در آن تجمع کنند. این نوع جوش‌ها معمولا به رنگ سیاه و قهوه‌ای دیده می شوند.

• جوش‌های قرمز و التهابی: معمولاً در اثر التهاب فولیکول‌های مو و باکتری‌ها ایجاد می‌شوند. این توده‌ها ممکن است در عمق پوست تشکیل شوند و به عنوان توده‌های کیستیک ظاهر شوند.

داروهای بدون نسخه ضد جوش و آکنه

این مواد می‌توانند به عنوان تکمیل‌کننده‌ای برای درمان جوش‌ها و مسائل پوستی مورد استفاده قرار گیرند. با این حال، بهتر است قبل از استفاده از هر دارو یا ماده، مشورت با یک پزشک یا متخصص پوست صورت گرفته و نکات ایمنی و توصیه‌های مرتبط رعایت شود. اما محتویات محصولات ضد جوش و آکنه چه چیزهایی می توانند باشند؟

نیاسینامید

- نیاسینامید به عنوان یک ضد التهاب قوی شناخته می‌شود و می‌تواند به کاهش التهابات ناشی از جوش‌ها کمک کند.

- نیاسینامید با کنترل ترشح سبوم (روغن پوست)، از انسداد منافذ پوست جلوگیری می‌کند و در نتیجه از تجمع چربی و رشد باکتری‌های مولد جوش (پروپیونی باکتریوم آکنه) جلوگیری می‌کند.

- این ماده به حفظ رطوبت پوست کمک می‌کند و پوست را از آسیب‌های ناشی از اشعه ماورا بنفش محافظت می‌کند.

- نیاسینامید می‌تواند تولید کلاژن را تحریک کند و باعث استحکام پوست و کاهش چین و چروک‌های ریز صورت شود.

بنزوئیل پراکسید

- بنزوئیل پراکسید به عنوان یکی از موثرترین داروهای بدون نسخه برای درمان جوش شناخته می‌شود.

- این دارو نه‌تنها از بروز جوش‌ها جلوگیری می‌کند، بلکه باعث از بین رفتن باکتری‌ها و لایه‌برداری سلول‌های مرده پوست نیز می‌شود.

- بنزوئیل پراکسید در محصولات مختلف مانند پاک‌کننده‌های صورت، لوسیون‌ها، کرم‌ها، ژل‌ها و داروهای ضد لک پوستی استفاده می‌شود.

آلفا هیدروکسی اسیدها

- آلفا هیدروکسی اسیدها (AHA) با حذف سلول‌های مرده پوست که مسدود شدن منافذ و بروز جوش را ایجاد می‌کنند، پوست را نرم و لطیف می‌کنند.

- این ترکیبات می‌توانند برای کل صورت استفاده شوند و انواع آلفا هیدروکسی اسید شامل اسید گلیکولیک و اسید لاکتیک هستند.

سالیسیلیک اسید

- سالیسیلیک اسید به عنوان یک لایه‌بردار موثر شناخته می‌شود.

- این ترکیب با لایه‌برداری از پوست، به تمیز نگه داشتن منافذ پوست کمک می‌کند.

- سالیسیلیک اسید دارای خواص ضد التهابی است و به عنوان یک جایگزین مناسب برای اسید گلیکولیک برای افرادی که پوست حساس دارند، تلقی می‌شود.

- توصیه می‌شود که داروهای بدون نسخه که حاوی 2 درصد سالیسیلیک اسید هستند را تهیه کنید.

گوگرد

- گوگرد یک ماده معدنی است که به کاهش چربی اضافه و کمک به لایه‌برداری پوست می‌پردازد.

- این ترکیب معمولاً برای درمان جوش‌ها و همچنین رزاسه (یک بیماری پوستی شایع با علائمی همچون قرمزی، تورم و جوش صورت) استفاده می‌شود.

- گوگرد بوی مشابهی به تخم مرغ گندیده دارد، اما با ترکیب آن با دیگر مواد، بوی نامطبوع آن کاهش می‌یابد.

روغن درخت چای

- روغن درخت چای از یک گونه گیاهی به دست می‌آید و دارای ویژگی‌های ضد باکتری و ضد التهابی است. این ویژگی‌ها باعث کمک به کاهش شدت آکنه می‌شوند. تحقیقات نشان می‌دهد که استفاده از 5 درصد روغن درخت چای، نتیجه‌ای مشابه 5 درصد بنزوئیل پراکسید (یک داروی ضد آکنه) را دارد. در واقع، روغن درخت چای می‌تواند به عنوان یک مواد طبیعی مؤثر در کنترل آکنه عمل کند.

- با این حال، باید توجه داشت که افرادی که اگزما دارند یا پوست حساسی دارند، ممکن است به این ماده حساسیت نشان دهند و استفاده از آن برای آنها مناسب نباشد.

رتینوئیدهای خوراکی به عنوان ضد جوش و آکنه

- ایزوترتینوئین یک نوع از رتینوئیدها است که برای درمان آکنه شدید تجویز می‌شود. این دارو در صورت عدم موفقیت سایر روش‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد.

- بر اساس مطالب آکادمی پوست آمریکا، تا حدود 85 درصد از افراد پس از یک دوره درمان با ایزوترتینوئین دیگر شاهد بروز آکنه نخواهند بود.

- ایزوترتینوئین به تنهایی می‌تواند تولید چربی اضافه پوست را کاهش دهد. چربی اضافه یکی از عوامل اصلی بروز جوش است و اگر بتوانید این فرآیند را کنترل کنید، می‌توانید آکنه را به طور دائمی درمان کنید.

- با این حال، استفاده از این دارو ممکن است با عوارض جانبی جدی همراه باشد و ممکن است منجر به ایجاد نقایص مادرزادی در جنین و افسردگی شود. به همین دلیل، قبل از مصرف این دارو، نیاز است که یک سری آزمایشات جامع، از جمله آزمایشات بارداری، انجام شود.

- در صورت بارداری یا قصد بارداری، توصیه می‌شود که این دارو مصرف نشود. همچنین، افراد مصرف‌کننده این دارو باید تحت نظر متخصص پوست قرار گیرند و باید چکاپ‌های منظم صورت دهند.

رتینوئیدهای موضعی

- رتینوئیدهای موضعی از ترکیباتی مانند ترتینوئین، آداپالن و تازاروتن تشکیل شده‌اند. این ترکیبات از مشتقات ویتامین A هستند. این داروها نه‌ تنها مفید برای صاف کردن خطوط ناشی از چین و چروک پوست هستند، بلکه نقش مهمی در لایه‌برداری سلول‌های مرده پوست ایفا می‌کنند.

- سلول‌های مرده پوست می‌توانند منافذ پوست را مسدود کنند و باعث بروز آکنه شوند. از این رو، ترتینوئین و سایر رتینوئیدها می‌توانند با حذف این سلول‌های مرده به ترشح چربی اضافه و مسدود کردن منافذ پوست پیشگیری کنند.

- اما باید توجه داشت که استفاده از رتینوئیدها می‌تواند به تحریک، خشکی و قرمزی پوست منجر شود. به همین دلیل، در صورتی که پوست حساس دارید، باید در استفاده از این مواد احتیاط کنید.

- برای مقابله با عوارض جانبی ممکن از لایه‌برداری و حساسیت به نور خورشید که به عنوان عوامل محتمل پس از استفاده از رتینوئیدها ظاهر می‌شوند، می‌توانید از مرطوب‌کننده‌های غیر کومدون زا که منافذ پوست را مسدود نمی‌کنند و کرم‌های ضد آفتاب استفاده کنید.

محصولات ضد آکنه و ترکیبات مختلف

محصولات ضد آکنه معمولاً شامل ترکیبات مختلفی هستند که به روش‌های متفاوتی درمان آکنه را انجام می‌دهند. برای درمان آکنه‌های مقاوم، استفاده از محصولات مختلف می‌تواند کمک کند. به عنوان مثال، ممکن است یک محصول را صبح و محصول دیگر را شب استفاده کنید تا به ترتیب مشکلات پوست در طول روز و شب را حل کنید. استفاده از محصولات متنوع باعث می‌شود که چندین مسیر درمانی را همزمان اعمال کنید و به افزایش احتمال موفقیت در درمان آکنه کمک کند. درمان آکنه نیاز به صبر دارد و نتایج معمولاً به تدریج و در مدت زمان طولانی حاصل می‌شوند. ممکن است به مدت دو تا شش ماه استفاده روزانه از محصولات ضد آکنه لازم باشد تا به نتایج مطلوب برسید. مهم است که توجه داشته باشید که آکنه ممکن است قبل از بهبودی کامل نیز بدتر به نظر برسد. این امر ناشی از فرآیند کاهش جوش‌های موجود و تخلیه چربی‌ها از منافذ پوست است.

مدت زمان درمان و مقدار استفاده از کرم ضد جوش

مدت زمانی که کرم ضد جوش روی پوست باقی می‌ماند، می‌تواند تاثیرگذاری را تعیین کند. استفاده از مقدار کمی کرم ضد جوش به عنوان یک آزمایش اولیه پیشنهاد می‌شود تا پوست به تدریج با دارو عادت کند. اگر پس از استفاده از دارو پوست خشک یا قرمز شد، می‌توانید مقدار کمتری از دارو را استفاده کنید و همچنین مدت زمان مواجهه دارو با پوست را کاهش دهید. به عنوان مثال، دارو را بلافاصله پس از پنج دقیقه، یک ربع ساعت یا یک ساعت از پوست بشویید. این اقدامات به تسهیل پذیرش پوست نسبت به دارو کمک می‌کنند.

نحوه استفاده از کرم ضد جوش برای درمان آکنه

استفاده از کرم ضد جوش باید با دقت انجام شود. تعیین مقدار کرم و روش استفاده مناسب می‌تواند به بهبود درمان آکنه کمک کند:

1. مقدار کرم: برای درمان یک جوش خاص، می‌توانید کمی کرم ضد جوش به اندازه‌ای که به طور مستقیم جای جوش را بپوشاند، استفاده کنید. این باید به اندازه کافی برای پوشش جوش باشد بدون اینکه به نواحی بدون جوش برسد.

2. تنها روی جوش بمالید: کرم ضد جوش فقط باید روی جوش‌ها و نه بر نواحی بدون جوش مانند پوست سالم اطراف جوش‌ها قرار داده شود. این کار به پیشگیری از ایجاد تحریک یا سوختگی پوست سالم کمک می‌کند.

3. استفاده معتدل: مصرف بیش از حد کرم ضد جوش روی پوست موجب سوختگی و تحریک می‌شود. بهتر است تعداد بارهای مصرف را طبق توصیه پزشک یا روی بسته‌بندی محصول رعایت کرده و از کرم ضد جوش در میزان مناسب استفاده کنید.